καλη μας Βασιλικουλα, τι δωρακι ειναι τουτο, κατακαλοκαιρα σημερα που μου κανεις..... σ'ευχαριστω, σ'ευχαριστω πολυ,πολυ, μια πανεμορφη δροσια στου βιου,και της Βαβυλωνος το καυμα... παντα καλα να εισαι δροσιες να μοιραζεις ατελειωτες... καλησπεριζω σε ευχαριστωντας και παλι... ...ποιηση τα λογια σου, ποιηση οι ζωγραφιες, ε...και λιγο παραποιηση, ο παραληπτης της αφιερωσης... ..σε ολους τους φιλους καλο δειλι.. με δροσερα βορεια αερακια....
@Βάσω, είναι κάποιες φορές που συμβαίνει εδώ μέσα, όπως και έξω από εδώ, να συμπληρώνονται ομάδες όπου οι παίχτες είναι ένας κι ένας. Δεν εννοώ μ' αυτό πως είναι οι καλύτεροι, γιατί καλύτεροι δόξα τω Θεώ υπάρχουν πολλοί! Εννοώ όμως ταιριαστοί, αλληλοσυμπληρούμενοι, και ίσως αυτό να είναι και το μέγα ζητούμενο. Έγραψε ο Δημήτρης, μετά εγώ και τώρα που διαβάζω εσένα αμέσως μετά, να μωρέ με πιάνει μια χαζή και όμορφη ευτυχία, πως αλληλοσυμπληρωνόμαστε σαν κομματάκια ενός παζλ που το ένα αναγνωρίζει το άλλο και το αποζητά.
Ανεβαίνουμε, ανεβαίνουμε... μετά από μια βόλτα που έκανα στον Άδη χθες και ήθελα να τα σπάσω όλα, ε, μετά έπρεπε ν' ανέβω, δεν μ' έπαιρνε, έτσι εξηγείται, κατάλαβες; Εσύ σίγουρα κατάλαβες.
@Ρωξάνη μου, ευχαριστούμε, ευχαριστούμε, τι ωραίο ποίημα, τι σπουδαίο φινάλε και εκείνο το 'ποτίζονται τα ονόματα των ξεχασμένων'... ποπό, τα δώρα πάνε κι έρχονται, τι χαρά!
Οι ζωγραφιές δεν είναι δικές μου, είναι από ένα βιβλιό που αγόρασα από το Βουκουρέστι και δυστυχώς επειδή το έχω δανείσει σ' ένα φίλο δεν θυμάμαι να γράψω τα στοιχεία του. Είναι όλα γεμάτο έργα απίθανα που μου έρχεται να γράψω για κάθε του σελίδα.
Αλλά και το τραγούδι του μοναδικού Νότη Μαυρουδή δεν είναι υπέροχο; Οι στίχοι της Νανάς Νικολάου δεν είναι μοναδικοί;
Ήταν σχεδόν παιδικό μου όνειρο χρόνια τώρα να αποκτήσω αυτόν τον δίσκο και χωρίς να έχω κάτι στο μυαλό μου το αγόρασα προχθές και μου είπαν πως μπορεί να είναι και το τελευταίο αντίτυπο, έχει εξαντληθεί. Κι εγώ τώρα που το ακούω ξανά και ξανά το "Χάρτινο καράβι" θέλω πολύ να τον γνωρίσω αυτόν τον άνθρωπο και να γράψω στίχους γι' αυτόν. Ποιος ξέρει, αφού το θέλω τόσο, μπορεί και να γίνει...
Καλημέρα Βασιλική! τη μαγεία αυτής της αφιέρωσης λίγο πολύ όλοι την νοιώσαμε! Έδωσες ένα κομμάτι από τα καλύτερα όνειρα σου, τις καλύτερες σκέψεις σου σε ένα πρόσωπο αλλά ήταν τόσο μεγάλο και όμορφο - περίσσεψε κάτι και για τα ποντικάκια! :).
Καλημέρα Βασιλική μου! Στεναχωριέμαι πολύ γιατί δεν μπορώ ν'ακούσω το τραγούδι. Γι' αυτό και το ξεχνάω σε σχόλιά μου το μουσικό κομμάτι. Είναι καιρός που λέω να ειδοποιήσω τον τεχνικό κι όλο τ' αναβάλλω. Είναι κι ο χρόνος λιγοστός λόγω του περιοδικού που αυτή τη φορά εγκυμόνησε ιδιαίτερα δύσκολα.
Θα τον γνωρίσεις αφού το ζητάς με τόση αγάπη. Και θα γράψεις στίχους για τη μουσική του κι εγώ θα συγκινούμαι και θα χαίρομαι. Στο εύχομαι με την ψυχή μου.
Καλημέρα βρε @Ποντικάκι! Ε, βέβαια περίσσεψε και βάεταια και τα ποντικάκια... σαν κι εσένα... έχουν πρόσωπο... Μ' αρεσει να δίνω Ηλιογράφε και να δίνω σε όλους. Δεν μπορούν ίσως ολοι να κρατήσουν όλα ή τα ίδια, κάποιοι καθόλου, έχουν τα χέρια κλειστά, αλλά αυτό σε μένα δεν αλλάζει. Όσο ζω θέλω να δίνω... ελπίζω... Εσύ όμως μπορεις και δέχεσαι και μπορείς και επιστρέφεις με δικά σου δώρα την χαρά και γι' αυτό σ' ευχαριστώ ιδιαίτερα.
@Σπύρο, μένω στ' αλήθεια άφωνη μ' αυτό που μου έγραψες, γιατί είχαμε χωρίς να το γνωρίζουμε ένα ξεχωριστό συντονισμό. Είναι που πλησιάζουν τα γενέθλιά μου και μ' απασχολούν πάλι, για μια ακόμη φορά, τα χρόνια που έφυγαν, τα άγνωστα χρόνια που θα 'ρθουν, αν θα 'ρθουν. Επιρρεασμένη και από έναν πρόσφατο θάνατο τον καιρό αυτό. Και καθώς σκεφτόμουν χθες όλα αυτά, έλεγα μέσα μου, όχι, ο Καβάφης εδώ σφάλλει. Δεν είναι σβησμένα κεριά οι μέρες, τα χρόνια που πέρασαν. Τίποτα δεν σβήνει από όσα ζήσαμε, ούτε τα πικρά ούτε τα γλυκά. Όλα τα κουβαλάμε και όλα πολύτιμα μέσα μας βαραίνουν και μας σημασιοδοτούν. Αναμμένα και χρυσά τα κεράκια που αφήνουμε πίσω μας. Αναμμένα και αόρατα αυτά που θα έρθουν, που είναι μπροστά μας. Σ' ευχαριστώ που ήρθες και που μίλησες έτσι. Σ' ευχαριστώ!
@Ρωξάνη μου, καλημέρα και σ' ευχαριστώ για τις ευχές. Φώναξε καλέ τον τεχνικό, χάνεις! Με το καλό το νέο τεύχος, με το καλό! Όσο πιο μεγάλοι οι πόνοι στη γέννα τόσο πιο ωραίο το παιδί, πιο ξεχωριστό!
Και ήξερα ένα παιδάκι κάποτε @Sot που όταν του έκανες δώρο, άφηνε το δώρο αφού το άνοιγε και κρατούσε μόνο το περιτύλιγμα και πάντα μου έκανε βαθιά εντύπωση αυτό. Αυτό βέβαια μόνο ένα αληθινό παιδάκι μπορεί να το κάνει.
Για μένα, όπως και για σένα που το είπες τόσο όμορφα, έχουν όλα σημασία. Και ακόμα μεγαλύτερη, να το χαρεί ο παραλήπτης και όσοι άλλοι μπορούν να το μοιραστούν μαζί μας. Να είσαι καλά!
Βασιλική πολύ όμορφη. Προσωποποίηση. Χρώματα. Κάτι συμβαίνει με τις λεζάντες! Εσωτερικότητα. Έκφραση. Βοράς. Το κάλεσμα. Ατραπός. Ήσυχα. Καλό σου βράδυ.
@Μενέλαε, @Pico, @Sot και σε όλους μια δροσερή καλημέρα! Πάω τώρα να δω τον φίλο μου που γιορτάζει, τον άγιο Παντελεήμονα, πολυ΄αγαπημένος μου, μετά έχω μια εξαιρετική συνάντηση για την οποία προβλέπεται να γράψω αρκετά και θα τα ξαναπούμε με το καλό κάποια ώρα σήμερα... Τα γενέθλιά μου είναι την Κυριακή... βοήθειαααααααααααααα!!!!!!!!!! Πολλά φιλιά σε όλους! Βοήθειά μας ο γλυκύτατος άγιος Παντελεήμων!
Βασιλική μου, αυτή την ανάρτηση την είδα όταν ο αριθμός των σχολίων ήταν 0. Και πάλι χτες, όταν ήταν 9. Σήμερα είναι 18. Και πάλι δεν βρίσκω λόγια να περιγράψω τι ένιωσα περιδιαβαίνοντάς τη...
Ήθελα μόνο να δεις ότι την είδα...
Φιλια, Ε.
ΥΓ. Καλά, γεμάτα και φτασμένα χρόνια σου εύχομαι, ψυχή μου. Σε πρόλαβα μια νύχτα... 28 εγώ :)
Να είσαι καλά βρε @Έλενα 72! Τις ευχές μου θα περάσεις να τις πάρεις αύριο, -υποχρεωτική προσέλευση, κατάλαβες;
Είμαι μεθυσμένη από τον λόγο του μοναδικού αυτού ανθρώπου που άκουγα μαζί με άλλους φίλους για τρεις ώρες, δεν μπορώ να αρθρώσω λέξη, πλημμυρισμένη από πληρότητα... Τα λέμε...
Εχεις γενέθλια βρε ύπουλο πλάσμα και περιμένεις στην γωνία να τα ξεχάσω για να μου ψήσεις μετά το ψάρι στα χείλη, έτσι; Γυναίκες! Υπάρχουν όμως και πλάσματα ευγανεικά σαν την Elena72 που διακριτικά με προειδοποίησε γιατί ξέρει τι τραβάω απο του λόγου σου και θέλησε να με γλυτώσει! Κοριτσάρα μου να είσαι ΠΟΛΥ ευτυχισμένη και να ζήσεις χίλια χρόνια υγιή, χαρούμενα, ερωτευμένα, δημιουργικά - ώστε να μπορείς να με συν-γηροκομήσεις κιόλας! Τι συμφεροντολόγοςΘεέ μου! Οπως και νάχει, χρόνια μας πολλα όλων ύμών και ημών τών Λεόντων και ο Θεός να μας φυλάει απο τίς παγίδες του πονηρού! Σ΄αγαπάω πολύ και χαίρομαι που μεγαλώνεις τόσο όμορφα! Ο φίλος σου ο Αρης.
Εσένα ξεχασιΆρη εγώ δεν σου ξαναλλέω τίποτα! Αν βρίσκεται καμιά ψυχάρα σαν την Έλενα 72 έχει καλώς, ααλλοιώς από μένα μην περιμένεις! Ούτε καν το ψάρι δεν θα σου έψηνα στα χείλη, δίχως ψάρι θα έμενες παντελώς!
ΜΜΜΜμμμμμμμμμ........ για το ποστ ούτε κουβέντα βλέπω... ΑΝΤΡΕς!
Έχε χάρη που μου έδωσες τόσο ωραίες ευχές που με λύγισες πάλι λίγο... και σου απαντάω!
Το αυριανό ποστ θα είναι αφιερωμένο στε τρία λιοντάρια: στην Έλενα 72, σ' εμένα που γιορτάζω μεθαύριο και σε σένα -τι να κάνω αφού έτυχαν τόσο κοντά οι ημερομηνίες μας, δεν μπορώ να κάνω αλλοιώς-!
Είναι μεγάλη ανακούφιση να μπαίνω σε τέτοιο σπίτι και να κάθομαι σε μια γωνίτσα ήσυχα-ήσυχα... να μη χρειάζεται να είμαι η ψυχή του πάρτυ για να περάσουν όλοι καλά, γιατί περνούν έτσι ή αλλιώς καλά... με τόσα ευτυχισμένα vibes απ'την οικοδέσποινα και τους φίλους, που κυκλοφορούν σαν πνοες και γελάκια και ομορφιές και σ'αγκαλιάζουν χωρίς να το παίρνεις πρέφα......
Αχ Δημήτριε Βόρειε, κερί μας αναμμένο... φέγγεις και φωτίζεις και ζεσταίνεις και ξεπικραίνεις και στάζεις βάλσαμο και δεν τελειώνεις...
Η Πηγή μεγάλη, γι'αυτό ε? ;-)
Την καληνυχταμέρα μου (από άσχετη σύνδεση) και φιλιά!
ΥΓ-και φυσικά χρόνια πολλά στους Λέοντες της ζωής μας! Χμ, είναι φαίνεται η κορώνα μες τη χαίτη το μυστικό... που και να σου σπάσουν το βάζο με το γλυκό στο πάτωμα, στο τέλος τους φαπίζεις φωνάζοντας μία και τους φιλάς γελώντας δέκα... ;))))
@Αφροδιτάκι μου μοναδικό και υπέροχο, καλημέρα! Εσύ βρε και στη γωνίτσα να κάθεσαι είσαι πάντα η ψυχή του πάρτυ, πάντα υπάρχεις εδώ μέσα τουλάχιστον με δύο ανθρώπους να σε αγαπάνε τόσο!
Ευχαριστούμε για τις ευχές και το βράδυ που πρώτα ο Θεός θα ανεβάσω και το καινούριο ποστ, πέρνα για κέρασμα!
Να διορθωθώ αποκλείεται, είναι αργά. Να σου ξαναευχηθώ όμως και να σου πώ οτι σ΄αγαπώ πολύ, όπως ξέρω και μπορώ εγω να αγαπάω. Τι να κάνουμε; Δέξου τους φίλους σου με τα ελατώμματά τους! Χρόνια Πολλά Ψυχή μου!
@ Αφρο, σε πεθυμησα, σε πεθυμησα, σε πεθυμησα.... ..το δικο σου το κερακι , εχει οοοοολα τα χρωματα... και αυτο φωτιζει τοσο ομορφα, και ανεξανλητα...... και μακρια... ...τοσο χρωματιστα... πολλα,πολλα,πολλα φιλια...... @ Βασιλικουλα μας χρυση, τι μαγικα κανεις και μας χρωματιζεις ετσι;; θελουμε το μυστικο... @ σε σενα οικοδεσποινα Βασιλικοτατη, Λωξαντρα μλοκοδεσποινα με ολλα τα καλα σου υπερχειλιζοντα, @ στην Eiena72, την αγαπημενη ευαισθητη αναλαφρη συνταξιδιωτισα @ στον πρωτο διδαξαντα συνοδοιπορο,συνταξιδιωτη φιλο σου, και φιλο μας οντως ευαισθητο αληθινο ποιητη καλοτατο μας Αρη, τις ολοθερμες καρδιακες δροσερες ευχες.... να ζησσετε χρονια πολλα, μεγαλοι να γινετε με απρα μαλλια, παντου να σκορπιζετε της νιοτης το φως και οοοοοολοι να λενε (γι τον καθενα σας χωρια) να ενας σοφοςςςςς φφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ...... στα κερακια .... ολοι μαζι....... για τον καθενα σας χωρια....... ...και του χρονου μετο καλο....
καλη μας Βασιλικουλα,
ReplyDeleteτι δωρακι ειναι τουτο,
κατακαλοκαιρα σημερα που μου κανεις.....
σ'ευχαριστω, σ'ευχαριστω πολυ,πολυ,
μια πανεμορφη δροσια
στου βιου,και της Βαβυλωνος
το καυμα...
παντα καλα να εισαι
δροσιες να μοιραζεις
ατελειωτες...
καλησπεριζω σε ευχαριστωντας
και παλι...
...ποιηση τα λογια σου,
ποιηση οι ζωγραφιες,
ε...και λιγο παραποιηση,
ο παραληπτης της αφιερωσης...
..σε ολους τους φιλους
καλο δειλι..
με δροσερα βορεια αερακια....
@Βρε Δημήτρη, εδώ εσύ θα βγεις στη γύρα να μαζέψεις λεφτά για μένα κι εγώ δεν θα σου έκανα ένα δωράκι;
ReplyDelete...............
Εγώ σ'ευχαριστώ. Ένα ευχαριστώ ήταν το δωράκι, τίποτα παραπάνω, ένα ευχαριστώ για όλα!
... άκου 'παραποίηση' ο παραλήπτης...
... ε, δε παίζεσαι!!!
Φύσα Βόρειε, φύσα, καήκαμε...
Ολο και καλύτερα, όλο και ανώτερα.
ReplyDeleteΜας κεντρίζεις σε ανοδική πορεία.
Ενα τέτοιο μπλογκ είναι αντάξιο του Δημητρίου και το αντίστροφο.
Η συνάντηση θα γίνει. Το πότε είναι τυπικό ζήτημα.
@Βάσω,
ReplyDeleteείναι κάποιες φορές που συμβαίνει εδώ μέσα, όπως και έξω από εδώ, να συμπληρώνονται ομάδες όπου οι παίχτες είναι ένας κι ένας. Δεν εννοώ μ' αυτό πως είναι οι καλύτεροι, γιατί καλύτεροι δόξα τω Θεώ υπάρχουν πολλοί! Εννοώ όμως ταιριαστοί, αλληλοσυμπληρούμενοι, και ίσως αυτό να είναι και το μέγα ζητούμενο.
Έγραψε ο Δημήτρης, μετά εγώ και τώρα που διαβάζω εσένα αμέσως μετά, να μωρέ με πιάνει μια χαζή και όμορφη ευτυχία, πως αλληλοσυμπληρωνόμαστε σαν κομματάκια ενός παζλ που το ένα αναγνωρίζει το άλλο και το αποζητά.
Ανεβαίνουμε, ανεβαίνουμε... μετά από μια βόλτα που έκανα στον Άδη χθες και ήθελα να τα σπάσω όλα, ε, μετά έπρεπε ν' ανέβω, δεν μ' έπαιρνε, έτσι εξηγείται, κατάλαβες; Εσύ σίγουρα κατάλαβες.
Καλές μας αντάμωσες!
Υπέροχη εικαστική δουλειά, γλυκύτατοι οι στίχοι σου Βασιλική μου!
ReplyDeleteΑντιγράφω κάτι από το τετράδιό μου για σένα και τον Δημήτρη τον Βόρειο με την αγάπη μου:
"Η μέρα χορεύει
στ' αγκάθια των χρωμάτων.
Το ζεστό της αίμα μισανοίγει
το θυράκι των δακρύων.
Σπάει σε ρυάκια
η μπατανία του χιονιού
ποτίζονται τα ονόματα
των ξεχασμένων.
Ποιήματα φυτρώνουν
στις κορυφές
μιας σήμερα μιας χτες
στιγμής που μ' έδωσε η αγάπη."
@Ρωξάνη μου,
ReplyDeleteευχαριστούμε, ευχαριστούμε, τι ωραίο ποίημα, τι σπουδαίο φινάλε και εκείνο το 'ποτίζονται τα ονόματα των ξεχασμένων'... ποπό, τα δώρα πάνε κι έρχονται, τι χαρά!
Οι ζωγραφιές δεν είναι δικές μου, είναι από ένα βιβλιό που αγόρασα από το Βουκουρέστι και δυστυχώς επειδή το έχω δανείσει σ' ένα φίλο δεν θυμάμαι να γράψω τα στοιχεία του. Είναι όλα γεμάτο έργα απίθανα που μου έρχεται να γράψω για κάθε του σελίδα.
Αλλά και το τραγούδι του μοναδικού Νότη Μαυρουδή δεν είναι υπέροχο; Οι στίχοι της Νανάς Νικολάου δεν είναι μοναδικοί;
Ήταν σχεδόν παιδικό μου όνειρο χρόνια τώρα να αποκτήσω αυτόν τον δίσκο και χωρίς να έχω κάτι στο μυαλό μου το αγόρασα προχθές και μου είπαν πως μπορεί να είναι και το τελευταίο αντίτυπο, έχει εξαντληθεί.
Κι εγώ τώρα που το ακούω ξανά και ξανά το "Χάρτινο καράβι" θέλω πολύ να τον γνωρίσω αυτόν τον άνθρωπο και να γράψω στίχους γι' αυτόν. Ποιος ξέρει, αφού το θέλω τόσο, μπορεί και να γίνει...
Καλό σου βραδάκι!
Καλημέρα Βασιλική! τη μαγεία αυτής της αφιέρωσης λίγο πολύ όλοι την νοιώσαμε! Έδωσες ένα κομμάτι από τα καλύτερα όνειρα σου, τις καλύτερες σκέψεις σου σε ένα πρόσωπο αλλά ήταν τόσο μεγάλο και όμορφο - περίσσεψε κάτι και για τα ποντικάκια! :).
ReplyDeleteΤου μέλλοντος οι μέρες στέκονται μπροστά μας σαν μια σειρά κεράκια ανάμενα χρυσά, ζεστά και ζωηρά κεράκια οι περασμένες μέρες πίσω μένουν...
ReplyDeleteκαλημέρα
Καλημέρα Βασιλική μου!
ReplyDeleteΣτεναχωριέμαι πολύ γιατί δεν μπορώ ν'ακούσω το τραγούδι. Γι' αυτό και το ξεχνάω σε σχόλιά μου το μουσικό κομμάτι. Είναι καιρός που λέω να ειδοποιήσω τον τεχνικό κι όλο τ' αναβάλλω. Είναι κι ο χρόνος λιγοστός λόγω του περιοδικού που αυτή τη φορά εγκυμόνησε ιδιαίτερα δύσκολα.
Θα τον γνωρίσεις αφού το ζητάς με τόση αγάπη. Και θα γράψεις στίχους για τη μουσική του κι εγώ θα συγκινούμαι και θα χαίρομαι.
Στο εύχομαι με την ψυχή μου.
Καλημέρα βρε @Ποντικάκι!
ReplyDeleteΕ, βέβαια περίσσεψε και βάεταια και τα ποντικάκια... σαν κι εσένα... έχουν πρόσωπο...
Μ' αρεσει να δίνω Ηλιογράφε και να δίνω σε όλους. Δεν μπορούν ίσως ολοι να κρατήσουν όλα ή τα ίδια, κάποιοι καθόλου, έχουν τα χέρια κλειστά, αλλά αυτό σε μένα δεν αλλάζει. Όσο ζω θέλω να δίνω... ελπίζω...
Εσύ όμως μπορεις και δέχεσαι και μπορείς και επιστρέφεις με δικά σου δώρα την χαρά και γι' αυτό σ' ευχαριστώ ιδιαίτερα.
@Σπύρο,
ReplyDeleteμένω στ' αλήθεια άφωνη μ' αυτό που μου έγραψες, γιατί είχαμε χωρίς να το γνωρίζουμε ένα ξεχωριστό συντονισμό.
Είναι που πλησιάζουν τα γενέθλιά μου και μ' απασχολούν πάλι, για μια ακόμη φορά, τα χρόνια που έφυγαν, τα άγνωστα χρόνια που θα 'ρθουν, αν θα 'ρθουν. Επιρρεασμένη και από έναν πρόσφατο θάνατο τον καιρό αυτό. Και καθώς σκεφτόμουν χθες όλα αυτά, έλεγα μέσα μου, όχι, ο Καβάφης εδώ σφάλλει. Δεν είναι σβησμένα κεριά οι μέρες, τα χρόνια που πέρασαν. Τίποτα δεν σβήνει από όσα ζήσαμε, ούτε τα πικρά ούτε τα γλυκά. Όλα τα κουβαλάμε και όλα πολύτιμα μέσα μας βαραίνουν και μας σημασιοδοτούν. Αναμμένα και χρυσά τα κεράκια που αφήνουμε πίσω μας. Αναμμένα και αόρατα αυτά που θα έρθουν, που είναι μπροστά μας.
Σ' ευχαριστώ που ήρθες και που μίλησες έτσι. Σ' ευχαριστώ!
@Ρωξάνη μου, καλημέρα και σ' ευχαριστώ για τις ευχές.
ReplyDeleteΦώναξε καλέ τον τεχνικό, χάνεις!
Με το καλό το νέο τεύχος, με το καλό! Όσο πιο μεγάλοι οι πόνοι στη γέννα τόσο πιο ωραίο το παιδί, πιο ξεχωριστό!
Σπάνιας ομορφιάς το δώρο στο Δημήτριο, θαυμάσιο όμως και το περιτύλιγμα.
ReplyDeleteΚαι ήξερα ένα παιδάκι κάποτε @Sot που όταν του έκανες δώρο, άφηνε το δώρο αφού το άνοιγε και κρατούσε μόνο το περιτύλιγμα και πάντα μου έκανε βαθιά εντύπωση αυτό. Αυτό βέβαια μόνο ένα αληθινό παιδάκι μπορεί να το κάνει.
ReplyDeleteΓια μένα, όπως και για σένα που το είπες τόσο όμορφα, έχουν όλα σημασία. Και ακόμα μεγαλύτερη, να το χαρεί ο παραλήπτης και όσοι άλλοι μπορούν να το μοιραστούν μαζί μας. Να είσαι καλά!
Βασιλική πολύ όμορφη. Προσωποποίηση. Χρώματα. Κάτι συμβαίνει με τις λεζάντες! Εσωτερικότητα. Έκφραση. Βοράς. Το κάλεσμα. Ατραπός. Ήσυχα. Καλό σου βράδυ.
ReplyDeleteΒασιλική όταν δεν σχολιάζω τα γραφόμενά σου...υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο να θεωρώ πολύ τετριμένη μια ακόμα έκφραση θαυμασμού...
ReplyDeleteΥΓ. Έχεις τα γενέθλιά σου στις 27/07; Καλά θυμάμαι;
Τυχερά τα παιδιά που μπορούν ακόμα να εκτιμούν με τα δικά τους κριτήρια.
ReplyDeleteΣωστά. Όλα έχουν σημασία. Κυρίως βέβαια το περιεχόμενο , μα ακόμα πιο πολύ η αξία για τον παραλήπτη και η χαρά που του δίνει.
Αλήθεια, έχεις γενέθλια;
@Μενέλαε, @Pico, @Sot και σε όλους μια δροσερή καλημέρα!
ReplyDeleteΠάω τώρα να δω τον φίλο μου που γιορτάζει, τον άγιο Παντελεήμονα, πολυ΄αγαπημένος μου, μετά έχω μια εξαιρετική συνάντηση για την οποία προβλέπεται να γράψω αρκετά και θα τα ξαναπούμε με το καλό κάποια ώρα σήμερα...
Τα γενέθλιά μου είναι την Κυριακή...
βοήθειαααααααααααααα!!!!!!!!!!
Πολλά φιλιά σε όλους! Βοήθειά μας ο γλυκύτατος άγιος Παντελεήμων!
Βασιλική μου, αυτή την ανάρτηση την είδα όταν ο αριθμός των σχολίων ήταν 0. Και πάλι χτες, όταν ήταν 9. Σήμερα είναι 18. Και πάλι δεν βρίσκω λόγια να περιγράψω τι ένιωσα περιδιαβαίνοντάς τη...
ReplyDeleteΉθελα μόνο να δεις ότι την είδα...
Φιλια,
Ε.
ΥΓ. Καλά, γεμάτα και φτασμένα χρόνια σου εύχομαι, ψυχή μου. Σε πρόλαβα μια νύχτα... 28 εγώ :)
Να είσαι καλά βρε @Έλενα 72!
ReplyDeleteΤις ευχές μου θα περάσεις να τις πάρεις αύριο, -υποχρεωτική προσέλευση, κατάλαβες;
Είμαι μεθυσμένη από τον λόγο του μοναδικού αυτού ανθρώπου που άκουγα μαζί με άλλους φίλους για τρεις ώρες, δεν μπορώ να αρθρώσω λέξη, πλημμυρισμένη από πληρότητα... Τα λέμε...
Εχεις γενέθλια βρε ύπουλο πλάσμα και περιμένεις στην γωνία να τα ξεχάσω για να μου ψήσεις μετά το ψάρι στα χείλη, έτσι; Γυναίκες! Υπάρχουν όμως και πλάσματα ευγανεικά σαν την Elena72 που διακριτικά με προειδοποίησε γιατί ξέρει τι τραβάω απο του λόγου σου και θέλησε να με γλυτώσει!
ReplyDeleteΚοριτσάρα μου να είσαι ΠΟΛΥ ευτυχισμένη και να ζήσεις χίλια χρόνια υγιή, χαρούμενα, ερωτευμένα, δημιουργικά - ώστε να μπορείς να με συν-γηροκομήσεις κιόλας! Τι συμφεροντολόγοςΘεέ μου! Οπως και νάχει, χρόνια μας πολλα όλων ύμών και ημών τών Λεόντων και ο Θεός να μας φυλάει απο τίς παγίδες του πονηρού!
Σ΄αγαπάω πολύ και χαίρομαι που μεγαλώνεις τόσο όμορφα!
Ο φίλος σου ο Αρης.
Εσένα ξεχασιΆρη εγώ δεν σου ξαναλλέω τίποτα!
ReplyDeleteΑν βρίσκεται καμιά ψυχάρα σαν την Έλενα 72 έχει καλώς, ααλλοιώς από μένα μην περιμένεις! Ούτε καν το ψάρι δεν θα σου έψηνα στα χείλη, δίχως ψάρι θα έμενες παντελώς!
ΜΜΜΜμμμμμμμμμ........ για το ποστ ούτε κουβέντα βλέπω... ΑΝΤΡΕς!
Έχε χάρη που μου έδωσες τόσο ωραίες ευχές που με λύγισες πάλι λίγο... και σου απαντάω!
Το αυριανό ποστ θα είναι αφιερωμένο στε τρία λιοντάρια: στην Έλενα 72, σ' εμένα που γιορτάζω μεθαύριο και σε σένα -τι να κάνω αφού έτυχαν τόσο κοντά οι ημερομηνίες μας, δεν μπορώ να κάνω αλλοιώς-!
Α, το ξέχασα κι αυτό:
ReplyDeleteΝα σε συν-γηροκομήσω αποκλείεται!
Μόνο να σε γηροκομήσω δύναμαι κατ' αποκλειστικότητα!
-αν βέβαια διορθωθείς λίγο-
Είναι μεγάλη ανακούφιση να μπαίνω σε τέτοιο σπίτι και να κάθομαι σε μια γωνίτσα ήσυχα-ήσυχα... να μη χρειάζεται να είμαι η ψυχή του πάρτυ για να περάσουν όλοι καλά, γιατί περνούν έτσι ή αλλιώς καλά... με τόσα ευτυχισμένα vibes απ'την οικοδέσποινα και τους φίλους, που κυκλοφορούν σαν πνοες και γελάκια και ομορφιές και σ'αγκαλιάζουν χωρίς να το παίρνεις πρέφα......
ReplyDeleteΑχ Δημήτριε Βόρειε, κερί μας αναμμένο... φέγγεις και φωτίζεις και ζεσταίνεις και ξεπικραίνεις και στάζεις βάλσαμο και δεν τελειώνεις...
Η Πηγή μεγάλη, γι'αυτό ε?
;-)
Την καληνυχταμέρα μου (από άσχετη σύνδεση) και φιλιά!
ΧΧΧΧΧΧΧΧ
Αφροδίτη
ΥΓ-και φυσικά χρόνια πολλά στους Λέοντες της ζωής μας! Χμ, είναι φαίνεται η κορώνα μες τη χαίτη το μυστικό... που και να σου σπάσουν το βάζο με το γλυκό στο πάτωμα, στο τέλος τους φαπίζεις φωνάζοντας μία και τους φιλάς γελώντας δέκα...
ReplyDelete;))))
Αφρο
@Αφροδιτάκι μου μοναδικό και υπέροχο, καλημέρα! Εσύ βρε και στη γωνίτσα να κάθεσαι είσαι πάντα η ψυχή του πάρτυ, πάντα υπάρχεις εδώ μέσα τουλάχιστον με δύο ανθρώπους να σε αγαπάνε τόσο!
ReplyDeleteΕυχαριστούμε για τις ευχές και το βράδυ που πρώτα ο Θεός θα ανεβάσω και το καινούριο ποστ, πέρνα για κέρασμα!
Πολλά φιλιά, πολύ μου λείπεις!
Να διορθωθώ αποκλείεται, είναι αργά. Να σου ξαναευχηθώ όμως και να σου πώ οτι σ΄αγαπώ πολύ, όπως ξέρω και μπορώ εγω να αγαπάω. Τι να κάνουμε; Δέξου τους φίλους σου με τα ελατώμματά τους! Χρόνια Πολλά Ψυχή μου!
ReplyDeleteΒρε αδιόρθωτε, αύριο είναι τα γενέθλιά μου, σήμερα είναι 28, να ευχηθείς στην Έλενα 72, αύριο εγώ!
ReplyDeleteΆντε, ετοιμάζω το δωράκι των τριών μας τώρα, ελπίζω να σου αρέσει!
Κι εγώ σ' αγαπάω πολύ κι ακόμα κι έτσι όπως είσαι θα σε γηροκομήσω αφού σ' αγαπάω, τι να κάνω; Έμπλεξα, είναι μάλλον αργά για να ξεμπλέξω...
Άντε, κάνε μου δώρο εσύ μια ωραία βαθιά βουτιά στην θάλασσα, να συνεχίσω κι εγώ το ποστάκι το γενέθλιο!
Κολυμπούσα δυόμιση ώρες, νοιώθω πολύ αθλητικός τύπος! Αύριο λοιπόν, Κυριακή τα γενέθλιά σου. ΟΚ!
ReplyDelete@ Αφρο,
ReplyDeleteσε πεθυμησα, σε πεθυμησα, σε πεθυμησα....
..το δικο σου το κερακι ,
εχει οοοοολα τα χρωματα...
και αυτο φωτιζει
τοσο ομορφα,
και ανεξανλητα......
και μακρια...
...τοσο χρωματιστα...
πολλα,πολλα,πολλα φιλια......
@ Βασιλικουλα μας χρυση,
τι μαγικα κανεις
και μας χρωματιζεις
ετσι;;
θελουμε το μυστικο...
@ σε σενα οικοδεσποινα Βασιλικοτατη,
Λωξαντρα μλοκοδεσποινα
με ολλα τα καλα σου υπερχειλιζοντα,
@ στην Eiena72,
την αγαπημενη ευαισθητη αναλαφρη συνταξιδιωτισα
@ στον πρωτο διδαξαντα
συνοδοιπορο,συνταξιδιωτη
φιλο σου, και φιλο μας
οντως ευαισθητο αληθινο ποιητη
καλοτατο μας Αρη,
τις ολοθερμες
καρδιακες
δροσερες
ευχες....
να ζησσετε χρονια πολλα,
μεγαλοι να γινετε
με απρα μαλλια,
παντου να σκορπιζετε
της νιοτης το φως
και οοοοοολοι να λενε
(γι τον καθενα σας χωρια)
να
ενας
σοφοςςςςς
φφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ......
στα κερακια ....
ολοι μαζι.......
για τον
καθενα σας
χωρια.......
...και του χρονου μετο καλο....