@ Αφρο, σε πεθυμησα, σε πεθυμησα, σε πεθυμησα.... ..το δικο σου το κερακι , εχει οοοοολα τα χρωματα... και αυτο φωτιζει τοσο ομορφα, και ανεξανλητα...... και μακρια... ...τοσο χρωματιστα... πολλα,πολλα,πολλα φιλια...... @ Βασιλικουλα μας χρυση, τι μαγικα κανεις και μας χρωματιζεις ετσι;; θελουμε το μυστικο... @ σε σενα οικοδεσποινα Βασιλικοτατη, Λωξαντρα μλοκοδεσποινα με ολλα τα καλα σου υπερχειλιζοντα, @ στην Eiena72, την αγαπημενη ευαισθητη αναλαφρη συνταξιδιωτισα @ στον πρωτο διδαξαντα συνοδοιπορο,συνταξιδιωτη φιλο σου, και φιλο μας οντως ευαισθητο αληθινο ποιητη καλοτατο μας Αρη, τις ολοθερμες καρδιακες δροσερες ευχες.... να ζησσετε χρονια πολλα, μεγαλοι να γινετε με ασπρα μαλλια, παντου να σκορπιζετε της νιοτης το φως και οοοοοολοι να λενε (γι τον καθενα σας χωρια) να ενας σοφοςςςςς φφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ...... στα κερακια .... ολοι μαζι....... για τον καθενα σας χωρια....... ...και του χρονου μετο καλο....
"Αν έγινες πινέλο για καμβά ζωγράφιζε το πάθος με το πάθος σου όλο μέχρι να αποκαλυφθεί τι κρύβεται πίσω από τη ζωγραφιά σου" Πολύ όμορφες λέξεις! Πίσω από αυτές, Βασιλικούλα, πινέλο, καμβάς, πάθος, κρύβεται η ευαισθησία του ζωγράφου! Έτσι λοιπόν εγώ θα ζωγραφίσω ένα λουλούδι και θα σου ευχηθώ χρόνια πολλά! @}--΄--
Αγαπημένε μου @Δημήτριε, συγνώμη για την αταξία που έκανα, αλλά πρώτον: εδώ είναι η σωστή θέση για τις ευχές, αλλά δεν το είχα ανεβάσει ακόμα το ποστ όταν εσυ έγραφες και δεύτερον: τέτοιες ευχές που μας έγραψες να μη σου πω τώρα πως θα τις κάνω συνέχεια copy να τις βλέπω συνέχεια και να τις διαβάζω σε όλα τα ποστ που θα ακολουθήσουν, να μου ανοίγει η καρδιά διάπλατα και να χαίρομαι, να χαίρομαι, να χαίρομαι!!! Δεν σε πειράζει ε; Μη με μαλώσεις... αν κι εσύ ποτέ δεν μαλώνεις...
Τώρα όσο για το μυστικό, τι σόι μυστικό θα ήταν αν το φωνάζαμε κιόλας, ε;
Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ! Είσαι ένας θησαυρός γενναιόδωρος, μονάκριβος, μοναδικός! Ο Θεός να δώσει να είσαι πάντα κοντά μας με την μεγάλη και αληθινή αγάπη σου φίλε μου!
@Μενέλαε, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για το λουλούδι και για τις ευχές! Να είσαι πάντα καλά, να ζωγραφίζεις πάντα όλα τα όμορφα και να τα χαρίζεις έτσι απλόχερα!
Τα ένδοξα ολόλαμπρα κεράκια σου φωτίσαν πανέμορφα τη μέρα μου, ψυχή μου. Είδες τι παθαίνει όποιος δεν δείχνει την πρέπουσα εμπιστοσύνη στη ζωή; Φοβάται δίχως αντίκρυσμα.
Το ευχαριστώ δεν φτάνει... Νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη για την εποχή που μας έλαχε να ζούμε, για την τεχνολογία που μας επιτρέπει να επικοινωνούμε, για την κρυφή μας συγγένεια, που μέρα με την μέρα φανερώνεται και περισσότερο, και κυρίως για την ύπαρξή σου, Βασιλική μου..
Ο Θεός, η Παναγιά κι ο Αρχάγγελος να΄ναι πάντα συνταξιδιώτες σου. Είσαι σπουδαίος άνθρωπος, Βασιλική μου... Δοτική, ταλαντούχα, φωτεινή... Κρατώ τη γνωριμιά μας εδώ, σαν φυλαχτό στην καρδιά μου και ελπίζω και εύχομαι τα καλύτερα :)
Χίλια Ευχαριστώ :)
Φιλια, Ε.
ΥΓ. Είναι η πρώτη μου φορά σε ιντερνετ καφε. Ο υπολογιστής στο σπίτι δεν συνεργάζεται πλέον, θέλει απόσυρση, αλλά δεν μπορούσα να περιμένω μέχρι τη Δευτέρα να σου απαντήσω... Δεν ξέρω αν αύριο θα έχω αυτή τη δυνατότητα. Χρωστάω μεστές ευχές, θα τις λάβεις, έστω και μεταχρονολογημένες... Υπόσχομαι :)
Τι ωραία που φύσηξες και έσβησες τα κεράκια σου Έλενα! Καλύτερες από τις τελευταιες ευχές που μου έδωσες δεν έχει, μη νοιάζεσαι να ξαναβρεις ίντερνετ καφέ. Εγώ σ' ευχαριστώ και να περάσεις πολύ όμορφα, σήμερα και πάντα!
Χρόνια Πολλά Βασιλική μου αγαπημένη, νάσαι καλά κι έυτυχισμένη. Σ΄ευχαριστώ για τίς ευχές σου και σένα και τον γλυκύτατο Δημήτρη και ο Θεός να βάλει το χέρι του να μου πασαλείψει τα μάτια με λίγη λάσπη μπάς και ξεστραβωθώ και δώ τί γίνεται γύρω μου! Πολλά γενέθλια: 27 ήταν ο Antonis (rimeimprovvisate) 28 η Elena72 29 η Βασιλική Νευροκοπλή που άμα δεν είναι εντελώς αγαπησιάρα, γίνεται αυστηρή! 31 Εγώ πού κλείνω την περίοδο 1953-2007 και μπάινω στην περίοδο 2007-και βλέπουμε! Να ζήσουμε τα λιοντάρια που γαυγίζουμε και ποτέ δεν δαγκώνουμε και να ζήσουν κι΄οι εχθροί μας να τούς χαιρόμαστε! Καλή Κυριακή γενέθλια Βασιλικούλα! Πρίν απο δυό χρόνια στα γενέθλιά σου, Καλινίκου και Θεοδότης, βγήκα απο την φυλακή! Αλλά δεν ήξερα οτι ήταν τα γενέθλιά σου γιατί δεν σε είχα γνωρίσει ακόμα! Βλέπεις; Ολα είναι συντονισμένα ερήμην μας τέλεια. Γι΄αυτό μη θυμώνεις και ΚΥΡΙΩΣ μη "χαλιέσαι"! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
(Τι ωραίο αυτό που έχεις κάνει με τίς ζωγραφιές και τίς λέξεις! Και τι γλυκειά η ευχή σου στο τελευταίο συνεφφάκι για μένα τον ανόητο, τον Αρη Δαβαράκη!)
Πολύ παράξενο ήταν αυτό που πρώτη φορά μου λες. Βγήκες από την φυλακή την μέρα των γενεθλίων μου... Εσύ δεν με ήξερες ακόμα, δεν είχες διαβάσει το γράμμα που σου είχα ήδη γράψει κανά δυο μήνες πριν. Τότε που ενώ δεν είχαμε κανένα σύνδεσμο και δεν ήξερα και τίποτα στην πραγματικότητα για σένα, μου είπε μια φίλη πως σ' έχουν μέσα. Δεν μου έχει ξανασυμβεί αυτό ποτέ με κάποιον που δεν γνωρίζω προσωπικά. Θυμάμαι πως είχα συγκλονιστεί σαν να να αδικήθηκε ο αδελφός μου ο μονάκριβος. Δεν ξέρω από πού και πόσες, αλλά αμέτρητες δυνάμεις με έσπρωχναν να σου γράψω ένα γράμμα. Βρήκα το e mail σου στο Θέμα και σου έγραψα εκείνο το πρώτο γράμμα, έτσι στα κουφά, και σε σκεφτόμουν πολύ και μέσα μου πολύ στεναχωριόμουν. Μου απάντησες Νοέμβριο ενώ νόμιζα πια πως ποτέ δεν θα απαντούσες. Κιέτσι αρχίσαμε... Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου όλες, και των τριών τελευταίων ημερών, τιήμερα με γιόρτασες, και μ' αρέσει πολύ που σήμερα είναι Κυυριακή και κέρασα τα γλυκάκια στον άγιο Νικόλαο και στους φίλους.
Στην ζωγραφιά που επιζωγράφισα βάζοντας τα 54 κεράκια σου -είναι ακριβώς τόσα μέτρα τα αν θες- μόλις χθες μου είπε ένας φίλος πως αντί να γράψω "στιχουργάρη μου" έγραψα "στιχουργάρμη μου"... Ήταν αδύνατον να την διορθώσω, θα ήθελα άλλες δυο ώρες τουλάχιστον και θα έπρεπε όλο να το κάνω από την αρχή, αλλά μετά από τα 'χαζά' σου, γέλασα, και είπα, άστο έτσι, όχι άρη, άρμη! Είσαι η άρμη μου, υδάτινη και αλμυρή κι έτσι με βοηθάς με τον τρόπο σου... να μη χαλάσω...
Ο ελεήμων Θεός ας είναι μαζί μας πάντοτε... κι εμείς αγαπημένοι μαζί Του και μεταξύ μας! Τις δικές σου ευχές στο μπλογκ σου Τρίτη πρωί πριν φύγω για την απομόνωση που σχεδιάζω κι έχω ανάγκη. Φιλιά, όχι αλμυρά, γλυκά!
Κοπέλα μου δεν έχω τι να πω!! Είσαι ταλεντάρα. Το λέω με όλη την ταπεινότητα και την μεγαλοκαρδοσύνη που -νομίζω- πως με διακατέχει. Πιστεύω πως μπορώ να αντιγράψω κάποια κείμενά σου με σκοπό να τα δημοσιεύσω στο σχολείο(;;;) Με το όνομά σου φυσικά για υπογραφή.
@Pico μου σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές! Μακάρι ο Θεός να δίνει δύναμη και φώτιση να συνεχίζω κι εγώ και όλοι μας να διαχειριζόμαστε όπως Εκείνος θέλει το τάλαντο... Σε φιλώ!
@sot, καλέ μου φίλε, πολύ σ' ευχαριστώ πολύ για το δώρο, τέτοιο δώρο, τέτοια έκπληξη, τι να σου πω, με συγκίνησες... Να είσαι πάντα καλά, να μας μαγεύεις με τις μουσικές που ανεβάζεις.
Από χθες το πρωί που μου ήρθε στο email μου αναπάντεχα μια τεράστια αγκαλιά τουλίπες μέχρι τώρα που σου γράφω οι εκπλήξεις πέφτουν βροχή!
Μπορώ να πω πως είναι τα πιο ευτυχισμένα γενέθλια της ζωής μου όλης. Άσε δηλαδή που η έκπληξη της ημέρας ήταν πως δεν κλείνω τα 38 όπως νόμιζα -γιατί πάντα κάνω λάθος στο μέτρημα- αλλά τα 39... δηλαδή μπαίνω στα μαγικά 40! Για να δούμε τι θα δούμε! Φιλιά!
@Γιώργος; Τώρα εδώ τα έχω χάσει. Ποιος Γιώργος είσαι; Το μεσημέρι έτρωγα με δύο Γιώργους, άρα δεν είσαι ένας από τους δύο υποθέτω βλέποντας την ώρα του σχολίου σου. Δεν ξέρω και δεν πάει κι ο νους μου. Αν θέλεις μπες στο e mail του μπλογκ -γιατί να πάρει ευχή το άλλο μου e mail έχει μπλοκάρει σήμερα και δεν ανοίγει με τίποτα- για να μου πεις. Εκτός από τα παραμύθια που ανεβάζω εδώ και για τα οποιά είμαι δεσμευμένη από συμβόλαιο εκδοτικό, τα άλλα κείμενα -ειδικά αν πρόκειται για παιδιά και σχολεία- μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις.
Πάντως όποιος και να 'σαι ευχαριστώ πολύ για τα ενθουσιώδη σου λόγια. Αλλά να μου γράψεις ποιος είσαι γιατί αλλοιώς θα σκάσω, σου το λέω. φιλιά!
Χρόνια σου πολλά Βασιλικούλα μου. Να είσαι πάντα μα πάντα ευτυχισμένη και υγιής. Πραγματικά σου εύχομαι ολόψυχα η ζωή σου να είναι παραμυθένια αφού είσαι πολύ ξεχωριστό άτομο. Σε φιλώ!
Κόβω φύλλα κισσού και λεμονιάς και στολίζω τα μαλλιά του κόσμου.
Μου τα επιστρέφει μια χούφτα ξερό χέρι και μου ζητά το λόγο. Καλά κάνει.
Βρίσκω έναν κορμό πρόθυμο και τον φτιάχνω στήθος. Κλαίω γοερά πάνω του. Ενώ σκαλίζω το δέρμα του φαίνονται τα παλιά που πεθάναν, στην καρδιά του και το καπνισμένο πρόσωπο της μοίρας μου, δίνει χρησμό:
"Με ένα φίλο ξαναγίνεσαι"
______
Βασιλική μου, ολόψυχα σού εύχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ γεμάτα από τα χρώματα των πανέμορφων εικόνων του ποστ, γεμάτα αγάπη! Και σε σας Άρη και Έλενα οι ίδιες ευχές, με την αγάπη μου.
@Γωγώ μου καλή, εσενα δε σε περίμενα, νόμιζα πως δεν μπαίνεις πια καθόλου στα μπλογκ και χαίρομαι ξεχωριστά που ήρθες και μου ευχήθηκες χαρά μου. Πολύ σ' ευχαριστώ! Άντεύχομαι κάθε καλό και κάθε χαρά να έχεις!
@Ρωξάνη μου σ' ευχαριστώ για το ποίημα! Μ' ένα φίλο ξαναγίνεσαι! Ναι! Και σήμερα τα δώρα μου ήταν μουσικές, στίχοι, ζωγραφιές, φωτογραφίες και φίλοι... τόση αγάπη, τόσα μονάκριβα δώρα αγάπης που πάω για ύπνο γεμάτη ευγνωμοσύνη που το δάκρυ μπορεί ακόμα να γίνεται χαμόγελο, η σιωπή λόγος, οι νότες μουσική, η αγάπη αγάπη... Και τω Θεώ δόξα! Καλό μας βραδάκι!
Και από μένα. Καθυστέρησα να βρώ το πάρτυ. Αλλά το φεγγάρι το σημέρινό με οδήγησε τελικά και στους δρόμους σου και στις γιορτές σας. Καλές και μαγικές καινούργιες δεκαετίες. Με όλες τις τέχνες στις αποσκευές. Και ένα άσπρο περιστέρι. ocgb
Δεν ξέρω @nekko μου αν είσαι άντρας ή γυναίκα, ξέρω όμως πως σε ξεχώρισα από την πρώτη στιγμή που είδα σχόλιό σου για την ιδιαίτερη ευγένεια και λεπτότητα που χαρακτηρίζει τον λόγο σου. Το πάρτυ καλά κρατεί, το βλέπω να συνεχίζεται και αύριο. Με το φεγγάρι βέβαια έχουμε απευθείας σύνδεση, οπότε όσοι ξέρουν τα μυστικά του ξέρουν και τον δρόμο του... Σ' ευχαριστώ για τις ωραίες ευχές, και κυρίως για το περιστέρι όπως και για την άλλη εικόνα με το πουλί που πριν λίγο διάβασα στο γράμμα σου. Να περνάς υπέροχα εκεί στα ψηλά που περπατείς και με το καλό να γυρίσεις.
Εντάξει @Sot, σαν παιδί της υπακοής θα το κάνω για χάρη σου. Τα λέμε του χρόνου ξανά, αν θα είμαστε βέβαια εδώ γερί και κεφάτοι όπως τώρα! Καλά, τα λέμε και νωρίτερα, δεν εννοώ απευθείας του χρόνου...
Ευχαριστώ, ευχαριστώ ΄@Έλενα 72, το πήρα το ωραίο σου δωράκι με τα ωραία χρώματα και την ωραία μουσική! Να είμαστε γερές και του χρόνου. Πάω στον Αστεροειδή που έχει να μας φανεί καιρό...
@Δείμο σ' ευχαριστώ πολύ που ήρθες να μου ευχηθείς και για την ευχή την ωραία που μ' έβαλε σε σκέψεις πρέπει να πω. Είναι ωραίο να έρχεται αυτό που επιθυμείς μόνο του, είναι ωραίο και να κοπιάζεις γι' αυτό. Κι αν δεν χρειαστεί κόπος για να έρθει, νομίζω πως έτσι κι αλλοιώς χρειάζεται κόπος για να το κρατήσεις. Αμφότερος κόπος. Καλό βραδάκι και πάλι ευχαριστώ! Καλό καλοκαίρι!
Αγαπητή Βασιλική Δεν έχω blog, για να έχεις ελπίδες ότι με ξες(!!). Ετοιμάζω όμως το blog μου. Είμαι ένας απλός θαυμαστής σου. Ένας μαθητής Λυκείου από τη Βέροια. Ευχαριστώ που μου δίνεις την άδεια να "πάρω" κάποια κείμενά σου. Έχεις σκεφτεί ποτέ να απευθυνθείς σε εκδότη;;
Ευχαριστώ για την ανταπόκρισή σου, δεν περίμενα να μου απαντήσεις όντας "ανώνυμος".
Ε μα, μέχρι να την φέρω... την έφαγα δυό-τρεις φορές κι έπρεπε να ξαναπάω πίσω στην κουζίνα να την ξαναματαφτιάξω...
Ούτε η Φραουλίτσα με την Τουρτίτσα να ήμουν (δεν κάνω πλάκα, είναι υπαρκτά κινούμεν σχέδια...)!
Λοιπόν, να προλάβω να ευχηθώ γιατί με βλέπω να την τρώω κι αυτή πάραυτα!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑ στα λιοντάρια μας και να τα χαιρόμαστε και να μας χαίρονται!
Και για την οικοδέσποινα, μου επιτρέπετε, διότι καλή η Τέχνη, αλλά ε, και μια αλλιώτικη ευχή για ένα τέτοιο γεμάτο.. τούβλα (από ευρώπουλα) δεν βλάφτει... Ωστε να την έχουμε συνέχεια εδώ μέσα να μας πλουτίζει την ψυχή!
Λίγες ώρες περαστική από την έδρα μου ίσα που προλαβαίνω να απαντήσω πριν ξαναφύγω.
@Γιώργο Βεροιώτη, προσπαθώ να απαντώ σε όλους, ανώνυμους κι επώνυμους... ε, και μη νομίζεις πως επειδή κάποιος έχει μπλογκ αυτό σημαίνει πως τον γνωρίζουμε κιόλας... Συνεργάζομαι με τον Λιβάνη εκδίδοντας προς το παρόν εκεί τα παραμύθια μου, και για τα άλλα βλέπουμε, δεν αποκλείεται τίποτα και μακάρι! Με το καλό να φτιάξεις το δικό σου μπλογκ, μη αφήνοντας όμως παράλληλα τον μεγάλο αγώνα που σε περιμένει στην τρίτη λυκείου και που σε θέλει όσο γίνεται ολόκληρο, μια χρονιά είναι που καθορίζει όμως πολλά συνήθως στη ζωή μας. Εύχομαι ολόψυχα καλή δύναμη, κουράγιο, αντοχή και όλα να πάνε όπως τα θέλεις! Σ' ευχαριστώ πολύ!
Γεια σου ρε @Αφροδιτάκι μου! Τι τουρτάρα υπέροχη ήταν αυτή που μου έφερες χαρά μου, πολύ σ' ευχαριστώ! Άμποτε από κοντά να την τσακίσουμε μαζί!!! Όσο για το ψυγείο, ποια ευρώπουλα καλέ; Αν γεμίσει ευρώπουλα σιγά να μην κάθομαι να γράφω! Όλο στην αγορά θα είμαι και θα τα τρώω μέχρι τελευταίας δεκάρας... Γι' αυτό άσε καλύτερα να μείνουμε φτωχοί, να μπορούμε να χαιρόμαστε όλα αυτά τα ατελείωτα πράγματα που δεν χρειάζονται χρήματα. Για να μη σου πω, πως σκέφτομαι στο ψυγείο να βάλω την φάτσα μου, μη μου μπαγιατιάσει και μετά πληρώνω λίφτιγκ... Φιλιά αγαπημένη μου και δρόμο, φύγε να πάρεις κι εσύ μια ανάσα πια, πώς θα τον βγάλουμε τον χειμώνα που δριμύς κατέρχεται;
Αγαπητή Βασιλική καλησπέρα. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για τις ευχές σου. Θα κάνω ό,τι μπορώ φέτος. Αλλά θα προσπαθήσω να ετοιμάσω και το blog. Μια προσπάθεια θα είναι. Δεν ξέρω αν θα αρέσουν αυτά που γράφω και θα γράφω. Θα φανεί. Περισσότερο θέλω να δω κριτικές από σοβαρά άτομα.
Όμως, αυτή την περίοδο, μαζί με μια φίλη, γράψαμε ένα μήνυμα για κάτι που μάθαμε και μας συγκλόνισε και αποφασίσαμε να κάνουμε το blog μας όπου μπορεί ο καθένας να διαβάσει το μήνυμα. Θα θέλαμε όποιος μπορεί να βοηθήσει στην προώθηση.
Το πιο φροντισμένο και "γυναικείο" blogg που είδα ως τώρα...Διάβαζα παλιά ένα κείμενο του Κόντογλου που έκανε λόγο για το πόσο γυμνά διακοσμητικά είναι τα βιβλία του καιρού του και μου έκανε εντύπωση το κολλημα που είχε στην συνοδεία εικόνας-λόγου και διακόσμησης.....Μου έκαναν ΄εντύπωση και κάτι ποιητικές συλλογές του Ρίτσου που ήταν ποιητικές και εικαστικές προτάσεις παράλληλα..Βαθιά μέσα μου όμως κρυβόταν μια αίσθηση ματαιότητας... Φοβάμαι ότι κατάλαβα την αναγκαιότητα αυτής της συνύπαρξης με έναν τρόπο όχι απτό όπως η χάρτινη υφή ενός βιβλίου, ούτε υπαρκτό όπως οι σελίδες που υποτάσσονται στα δάκτυλά σου και μήτε τόσο οικείου τόσο ώστε να μπεί παραμάσχαλα αδιαμαρτύρητα μέχρι να το πληρώσεις στο ταμείο, να το δηλώσεις στο δανειστήριο τηε βιβλιοθήκης.... Απίστευτο..ένιωσα την υλικότητα ενός βιβλίου σε μια οθόνη ενός υπολογιστή που θορυβεί σαν τρακτερ... O tempora! O mores! Τελικά θέλει μουσικούλα η ψυχούλα μας, θέλει χρωματάκια... Να'σαι καλά....
@Dokisisofi συγνώμη που άργησα τόσο πολύ να απαντήσω, αλλά αν και μπήκα από ίντερνετ καφέ στην Χίο δεν είδα το δικό σου σχόλιο. Μεγάλη ιστορία είναι αυτό που λες, αυτό που πρόσεξες και σε προβλημάτισε. Ο Κόντογλου και πολλά ήξερε και είχε μια ξεχωριστή αίσθηση, θα έλεγα κυρίως επί του εικαστικού μέρους. Συχνά ένα εξαιρετικό κείμενο το αδικεί πολύ ακόμα και το χαρτί του βιβλίου, η γραμματοσειρά και πολλά άλλα. Είναι σαν να πετάς κάτι πολύτιμο στην τύχη και όπου πέσει. Ίσως κάποια στιγμή ανεβάσω ένα κείμενο που έχω επ' αυτού. Όλα παίζουν ρόλο και όλα έχουν την σημασία τους. Οι νεότερες γενιές νομίζω πως βλέπουν συνολικότερα ένα πράγμα, οι παλιότερες ίσως ασχολήθηκαν μονομερώς και πιο εξειδικευμένα. Εξάλλου δεν είναι πολλά τα παραδείγματα στην ιστορία των ανθρώπων που είχαν ένα ολοκληρωμένο βλέμα που αγκάλιαζε ένα πράγμα από διάφορες οπτικές. Είναι μεγάλη συζήτηση αυτή και αξίζει να την κάνουμε κάποια στιγμή. Πάντως όσο πιο φροντισμένο είναι κάτι από όλες τις πλευρές τόσο βοηθά και τον αναγνώστη. Εγώ συνέβη να έχω μια περίεργη πορεία στη ζωή μου που με έβαλε και στα γραπτά και στα εικαστικά και στα μουσικά πράγματα. Εξάλλου και γι' αυτό το να ανεβάσω ένα ποστ μου παίρνει σχεδόν μια βδομάδα, ενώ θα μπορούσα απλώς να αντιγράφω τα κείμενα από το word που τα έχω αποθηκευμένα. Αλλά με κεντρίζει πολύ να φτιάχνω καινούρια με βάση το υλικό των εικόνων, ή να γράφω πάνω σε μια μουσική κλπ. Σ' ευχαριστώ που ήρθες και που έγραψες τόσο ωραίες σκέψεις.
@ Αφρο,
ReplyDeleteσε πεθυμησα, σε πεθυμησα, σε πεθυμησα....
..το δικο σου το κερακι ,
εχει οοοοολα τα χρωματα...
και αυτο φωτιζει
τοσο ομορφα,
και ανεξανλητα......
και μακρια...
...τοσο χρωματιστα...
πολλα,πολλα,πολλα φιλια......
@ Βασιλικουλα μας χρυση,
τι μαγικα κανεις
και μας χρωματιζεις
ετσι;;
θελουμε το μυστικο...
@ σε σενα οικοδεσποινα Βασιλικοτατη,
Λωξαντρα μλοκοδεσποινα
με ολλα τα καλα σου υπερχειλιζοντα,
@ στην Eiena72,
την αγαπημενη ευαισθητη αναλαφρη συνταξιδιωτισα
@ στον πρωτο διδαξαντα
συνοδοιπορο,συνταξιδιωτη
φιλο σου, και φιλο μας
οντως ευαισθητο αληθινο ποιητη
καλοτατο μας Αρη,
τις ολοθερμες
καρδιακες
δροσερες
ευχες....
να ζησσετε χρονια πολλα,
μεγαλοι να γινετε
με ασπρα μαλλια,
παντου να σκορπιζετε
της νιοτης το φως
και οοοοοολοι να λενε
(γι τον καθενα σας χωρια)
να
ενας
σοφοςςςςς
φφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ......
στα κερακια ....
ολοι μαζι.......
για τον
καθενα σας
χωρια.......
...και του χρονου μετο καλο....
July 28, 2007 5:48 PM
"Αν έγινες πινέλο για καμβά
ReplyDeleteζωγράφιζε το πάθος
με το πάθος σου όλο
μέχρι να αποκαλυφθεί
τι κρύβεται πίσω από τη ζωγραφιά σου"
Πολύ όμορφες λέξεις! Πίσω από αυτές, Βασιλικούλα, πινέλο, καμβάς, πάθος, κρύβεται η ευαισθησία του ζωγράφου! Έτσι λοιπόν εγώ θα ζωγραφίσω ένα λουλούδι και θα σου ευχηθώ χρόνια πολλά! @}--΄--
Αγαπημένε μου @Δημήτριε,
ReplyDeleteσυγνώμη για την αταξία που έκανα,
αλλά πρώτον: εδώ είναι η σωστή θέση για τις ευχές, αλλά δεν το είχα ανεβάσει ακόμα το ποστ όταν εσυ έγραφες και δεύτερον:
τέτοιες ευχές που μας έγραψες
να μη σου πω τώρα πως θα τις κάνω συνέχεια copy να τις βλέπω συνέχεια και να τις διαβάζω σε όλα τα ποστ που θα ακολουθήσουν,
να μου ανοίγει η καρδιά διάπλατα
και να χαίρομαι, να χαίρομαι, να χαίρομαι!!!
Δεν σε πειράζει ε;
Μη με μαλώσεις... αν κι εσύ ποτέ δεν μαλώνεις...
Τώρα όσο για το μυστικό,
τι σόι μυστικό θα ήταν αν το φωνάζαμε κιόλας, ε;
Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ!
Είσαι ένας θησαυρός
γενναιόδωρος, μονάκριβος, μοναδικός!
Ο Θεός να δώσει να είσαι πάντα κοντά μας με την μεγάλη και αληθινή αγάπη σου φίλε μου!
@Μενέλαε, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για το λουλούδι και για τις ευχές!
ReplyDeleteΝα είσαι πάντα καλά, να ζωγραφίζεις πάντα όλα τα όμορφα και να τα χαρίζεις έτσι απλόχερα!
@Έλενα 72
ReplyDeleteσήμερα είναι η τιμητική σου!
Εγώ τα κεράκια σου τα άναψα,
σε σένα μένει να τα σβήσεις τώρα!
Σου εύχομαι ολόψυχα
να ταξιδεύεις όπως επιθυμείς
να προχωράς όπως θέλεις
να αναζητάς και να βρίσκεις
αυτό που λαχταράς!
Χρόνια πολλά καρδιά μου
κάθε καλό σου εύχομαι!
Φιλιά πολλά πολλά και μια μεγάαάάάάάάλη αγκαλιά!
Τα ένδοξα ολόλαμπρα κεράκια σου φωτίσαν πανέμορφα τη μέρα μου, ψυχή μου. Είδες τι παθαίνει όποιος δεν δείχνει την πρέπουσα εμπιστοσύνη στη ζωή; Φοβάται δίχως αντίκρυσμα.
ReplyDeleteΤο ευχαριστώ δεν φτάνει... Νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη για την εποχή που μας έλαχε να ζούμε, για την τεχνολογία που μας επιτρέπει να επικοινωνούμε, για την κρυφή μας συγγένεια, που μέρα με την μέρα φανερώνεται και περισσότερο, και κυρίως για την ύπαρξή σου, Βασιλική μου..
Ο Θεός, η Παναγιά κι ο Αρχάγγελος να΄ναι πάντα συνταξιδιώτες σου. Είσαι σπουδαίος άνθρωπος, Βασιλική μου... Δοτική, ταλαντούχα, φωτεινή... Κρατώ τη γνωριμιά μας εδώ, σαν φυλαχτό στην καρδιά μου και ελπίζω και εύχομαι τα καλύτερα :)
Χίλια Ευχαριστώ :)
Φιλια,
Ε.
ΥΓ. Είναι η πρώτη μου φορά σε ιντερνετ καφε. Ο υπολογιστής στο σπίτι δεν συνεργάζεται πλέον, θέλει απόσυρση, αλλά δεν μπορούσα να περιμένω μέχρι τη Δευτέρα να σου απαντήσω... Δεν ξέρω αν αύριο θα έχω αυτή τη δυνατότητα. Χρωστάω μεστές ευχές, θα τις λάβεις, έστω και μεταχρονολογημένες... Υπόσχομαι :)
Τι ωραία που φύσηξες και έσβησες τα κεράκια σου Έλενα!
ReplyDeleteΚαλύτερες από τις τελευταιες ευχές που μου έδωσες δεν έχει, μη νοιάζεσαι να ξαναβρεις ίντερνετ καφέ.
Εγώ σ' ευχαριστώ και να περάσεις πολύ όμορφα, σήμερα και πάντα!
Χρόνια Πολλά Βασιλική μου αγαπημένη, νάσαι καλά κι έυτυχισμένη.
ReplyDeleteΣ΄ευχαριστώ για τίς ευχές σου και σένα και τον γλυκύτατο Δημήτρη και ο Θεός να βάλει το χέρι του να μου πασαλείψει τα μάτια με λίγη λάσπη μπάς και ξεστραβωθώ και δώ τί γίνεται γύρω μου!
Πολλά γενέθλια:
27 ήταν ο Antonis (rimeimprovvisate)
28 η Elena72
29 η Βασιλική Νευροκοπλή που άμα δεν είναι εντελώς αγαπησιάρα, γίνεται αυστηρή!
31 Εγώ πού κλείνω την περίοδο 1953-2007 και μπάινω στην περίοδο 2007-και βλέπουμε!
Να ζήσουμε τα λιοντάρια που γαυγίζουμε και ποτέ δεν δαγκώνουμε και να ζήσουν κι΄οι εχθροί μας να τούς χαιρόμαστε!
Καλή Κυριακή γενέθλια Βασιλικούλα! Πρίν απο δυό χρόνια στα γενέθλιά σου, Καλινίκου και Θεοδότης, βγήκα απο την φυλακή! Αλλά δεν ήξερα οτι ήταν τα γενέθλιά σου γιατί δεν σε είχα γνωρίσει ακόμα!
Βλέπεις;
Ολα είναι συντονισμένα ερήμην μας τέλεια. Γι΄αυτό μη θυμώνεις και ΚΥΡΙΩΣ μη "χαλιέσαι"!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
(Τι ωραίο αυτό που έχεις κάνει με τίς ζωγραφιές και τίς λέξεις! Και τι γλυκειά η ευχή σου στο τελευταίο συνεφφάκι για μένα τον ανόητο, τον Αρη Δαβαράκη!)
Πολύ παράξενο ήταν αυτό που πρώτη φορά μου λες. Βγήκες από την φυλακή την μέρα των γενεθλίων μου...
ReplyDeleteΕσύ δεν με ήξερες ακόμα, δεν είχες διαβάσει το γράμμα που σου είχα ήδη γράψει κανά δυο μήνες πριν. Τότε που ενώ δεν είχαμε κανένα σύνδεσμο και δεν ήξερα και τίποτα στην πραγματικότητα για σένα, μου είπε μια φίλη πως σ' έχουν μέσα. Δεν μου έχει ξανασυμβεί αυτό ποτέ με κάποιον που δεν γνωρίζω προσωπικά. Θυμάμαι πως είχα συγκλονιστεί σαν να να αδικήθηκε ο αδελφός μου ο μονάκριβος. Δεν ξέρω από πού και πόσες, αλλά αμέτρητες δυνάμεις με έσπρωχναν να σου γράψω ένα γράμμα. Βρήκα το e mail σου στο Θέμα και σου έγραψα εκείνο το πρώτο γράμμα, έτσι στα κουφά, και σε σκεφτόμουν πολύ και μέσα μου πολύ στεναχωριόμουν. Μου απάντησες Νοέμβριο ενώ νόμιζα πια πως ποτέ δεν θα απαντούσες. Κιέτσι αρχίσαμε...
Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου όλες, και των τριών τελευταίων ημερών, τιήμερα με γιόρτασες, και μ' αρέσει πολύ που σήμερα είναι Κυυριακή και κέρασα τα γλυκάκια στον άγιο Νικόλαο και στους φίλους.
Στην ζωγραφιά που επιζωγράφισα βάζοντας τα 54 κεράκια σου -είναι ακριβώς τόσα μέτρα τα αν θες- μόλις χθες μου είπε ένας φίλος πως αντί να γράψω "στιχουργάρη μου" έγραψα "στιχουργάρμη μου"... Ήταν αδύνατον να την διορθώσω, θα ήθελα άλλες δυο ώρες τουλάχιστον και θα έπρεπε όλο να το κάνω από την αρχή, αλλά μετά από τα 'χαζά' σου, γέλασα, και είπα, άστο έτσι, όχι άρη, άρμη! Είσαι η άρμη μου, υδάτινη και αλμυρή κι έτσι με βοηθάς με τον τρόπο σου... να μη χαλάσω...
Ο ελεήμων Θεός ας είναι μαζί μας πάντοτε... κι εμείς αγαπημένοι μαζί Του και μεταξύ μας!
Τις δικές σου ευχές στο μπλογκ σου Τρίτη πρωί πριν φύγω για την απομόνωση που σχεδιάζω κι έχω ανάγκη. Φιλιά, όχι αλμυρά, γλυκά!
Βασιλική...χρόνια ολάνθιστα, χρόνια δημιουργικά σου εύχομαι...Και να συνεχίσεις να μας ταξιδεύεις με το δικό σου μοναδικό τρόπο...
ReplyDeleteΣε φιλώ...
Ευχές, πολλές ευχές για όσα εύχεσαι να πραγματοποιηθούν.
ReplyDeleteΣου χαρίζω ένα από τα σημερινά ποστ (θα καταλάβεις σίγουρα ποιό)
Κοπέλα μου δεν έχω τι να πω!!
ReplyDeleteΕίσαι ταλεντάρα.
Το λέω με όλη την ταπεινότητα και την μεγαλοκαρδοσύνη που -νομίζω- πως με διακατέχει.
Πιστεύω πως μπορώ να αντιγράψω κάποια κείμενά σου με σκοπό να τα δημοσιεύσω στο σχολείο(;;;)
Με το όνομά σου φυσικά για υπογραφή.
Γιώργος.
@Pico μου σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές! Μακάρι ο Θεός να δίνει δύναμη και φώτιση να συνεχίζω κι εγώ και όλοι μας να διαχειριζόμαστε όπως Εκείνος θέλει το τάλαντο...
ReplyDeleteΣε φιλώ!
@sot, καλέ μου φίλε, πολύ σ' ευχαριστώ πολύ για το δώρο, τέτοιο δώρο, τέτοια έκπληξη, τι να σου πω, με συγκίνησες...
ReplyDeleteΝα είσαι πάντα καλά, να μας μαγεύεις με τις μουσικές που ανεβάζεις.
Από χθες το πρωί που μου ήρθε στο email μου αναπάντεχα μια τεράστια αγκαλιά τουλίπες μέχρι τώρα που σου γράφω οι εκπλήξεις πέφτουν βροχή!
Μπορώ να πω πως είναι τα πιο ευτυχισμένα γενέθλια της ζωής μου όλης.
Άσε δηλαδή που η έκπληξη της ημέρας ήταν πως δεν κλείνω τα 38 όπως νόμιζα -γιατί πάντα κάνω λάθος στο μέτρημα- αλλά τα 39... δηλαδή μπαίνω στα μαγικά 40! Για να δούμε τι θα δούμε!
Φιλιά!
@Γιώργος;
ReplyDeleteΤώρα εδώ τα έχω χάσει. Ποιος Γιώργος είσαι; Το μεσημέρι έτρωγα με δύο Γιώργους, άρα δεν είσαι ένας από τους δύο υποθέτω βλέποντας την ώρα του σχολίου σου.
Δεν ξέρω και δεν πάει κι ο νους μου. Αν θέλεις μπες στο e mail του μπλογκ -γιατί να πάρει ευχή το άλλο μου e mail έχει μπλοκάρει σήμερα και δεν ανοίγει με τίποτα- για να μου πεις.
Εκτός από τα παραμύθια που ανεβάζω εδώ και για τα οποιά είμαι δεσμευμένη από συμβόλαιο εκδοτικό, τα άλλα κείμενα -ειδικά αν πρόκειται για παιδιά και σχολεία- μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις.
Πάντως όποιος και να 'σαι ευχαριστώ πολύ για τα ενθουσιώδη σου λόγια.
Αλλά να μου γράψεις ποιος είσαι γιατί αλλοιώς θα σκάσω, σου το λέω.
φιλιά!
Χρόνια σου πολλά Βασιλικούλα μου. Να είσαι πάντα μα πάντα ευτυχισμένη και υγιής. Πραγματικά σου εύχομαι ολόψυχα η ζωή σου να είναι παραμυθένια αφού είσαι πολύ ξεχωριστό άτομο. Σε φιλώ!
ReplyDeleteΚόβω φύλλα κισσού και λεμονιάς και στολίζω τα μαλλιά του κόσμου.
ReplyDeleteΜου τα επιστρέφει μια χούφτα ξερό χέρι και μου ζητά το λόγο. Καλά κάνει.
Βρίσκω έναν κορμό πρόθυμο και τον φτιάχνω στήθος. Κλαίω γοερά πάνω του. Ενώ σκαλίζω το δέρμα του φαίνονται τα παλιά που πεθάναν, στην καρδιά του και το καπνισμένο πρόσωπο της μοίρας μου, δίνει χρησμό:
"Με ένα φίλο ξαναγίνεσαι"
______
Βασιλική μου, ολόψυχα σού εύχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ γεμάτα από τα χρώματα των πανέμορφων εικόνων του ποστ, γεμάτα αγάπη! Και σε σας Άρη και Έλενα οι ίδιες ευχές,
με την αγάπη μου.
@Γωγώ μου καλή, εσενα δε σε περίμενα, νόμιζα πως δεν μπαίνεις πια καθόλου στα μπλογκ και χαίρομαι ξεχωριστά που ήρθες και μου ευχήθηκες χαρά μου. Πολύ σ' ευχαριστώ! Άντεύχομαι κάθε καλό και κάθε χαρά να έχεις!
ReplyDelete@Ρωξάνη μου σ' ευχαριστώ για το ποίημα! Μ' ένα φίλο ξαναγίνεσαι! Ναι! Και σήμερα τα δώρα μου ήταν μουσικές, στίχοι, ζωγραφιές, φωτογραφίες και φίλοι... τόση αγάπη, τόσα μονάκριβα δώρα αγάπης που πάω για ύπνο γεμάτη ευγνωμοσύνη που το δάκρυ μπορεί ακόμα να γίνεται χαμόγελο, η σιωπή λόγος, οι νότες μουσική, η αγάπη αγάπη...
ReplyDeleteΚαι τω Θεώ δόξα!
Καλό μας βραδάκι!
Και από μένα.
ReplyDeleteΚαθυστέρησα να βρώ το πάρτυ.
Αλλά το φεγγάρι το σημέρινό με οδήγησε τελικά και στους δρόμους σου και στις γιορτές σας.
Καλές και μαγικές καινούργιες δεκαετίες.
Με όλες τις τέχνες στις αποσκευές.
Και ένα άσπρο περιστέρι.
ocgb
Δεν ξέρω @nekko μου αν είσαι άντρας ή γυναίκα, ξέρω όμως πως σε ξεχώρισα από την πρώτη στιγμή που είδα σχόλιό σου για την ιδιαίτερη ευγένεια και λεπτότητα που χαρακτηρίζει τον λόγο σου. Το πάρτυ καλά κρατεί, το βλέπω να συνεχίζεται και αύριο. Με το φεγγάρι βέβαια έχουμε απευθείας σύνδεση, οπότε όσοι ξέρουν τα μυστικά του ξέρουν και τον δρόμο του...
ReplyDeleteΣ' ευχαριστώ για τις ωραίες ευχές, και κυρίως για το περιστέρι όπως και για την άλλη εικόνα με το πουλί που πριν λίγο διάβασα στο γράμμα σου. Να περνάς υπέροχα εκεί στα ψηλά που περπατείς και με το καλό να γυρίσεις.
Να το λες κάθε χρόνο αυτό για τα πιο ευτυχισμένα γενέθλια.
ReplyDeleteΤαπεινότατο αλλά ειλικρινές δωράκι σε περιμένει στα mail σου. Πέρνα και από τον Αστεροειδή μας, μόλις μπορέσεις... κάτι μας έχει φυλαγμένο :)
ReplyDeleteΚαλή εβδομάδα να΄χουμε...
Ευχαριστώ πολύ ΟΛΟΥΣ για τις ευχές. Νιώθω πλούσια και, παραδόξως, πλήρης... :)
Εντάξει @Sot, σαν παιδί της υπακοής θα το κάνω για χάρη σου. Τα λέμε του χρόνου ξανά, αν θα είμαστε βέβαια εδώ γερί και κεφάτοι όπως τώρα! Καλά, τα λέμε και νωρίτερα, δεν εννοώ απευθείας του χρόνου...
ReplyDeleteΕυχαριστώ, ευχαριστώ ΄@Έλενα 72, το πήρα το ωραίο σου δωράκι με τα ωραία χρώματα και την ωραία μουσική! Να είμαστε γερές και του χρόνου. Πάω στον Αστεροειδή που έχει να μας φανεί καιρό...
ReplyDeleteΧρόνια σου πολλά. Ό,τι επιθυμείς να έρθει μόνο του στην αγκαλιά σου.
ReplyDelete@Δείμο σ' ευχαριστώ πολύ που ήρθες να μου ευχηθείς και για την ευχή την ωραία που μ' έβαλε σε σκέψεις πρέπει να πω.
ReplyDeleteΕίναι ωραίο να έρχεται αυτό που επιθυμείς μόνο του, είναι ωραίο και να κοπιάζεις γι' αυτό. Κι αν δεν χρειαστεί κόπος για να έρθει, νομίζω πως έτσι κι αλλοιώς χρειάζεται κόπος για να το κρατήσεις. Αμφότερος κόπος.
Καλό βραδάκι και πάλι ευχαριστώ!
Καλό καλοκαίρι!
Αγαπητή Βασιλική
ReplyDeleteΔεν έχω blog, για να έχεις ελπίδες ότι με ξες(!!). Ετοιμάζω όμως το blog μου.
Είμαι ένας απλός θαυμαστής σου. Ένας μαθητής Λυκείου από τη Βέροια.
Ευχαριστώ που μου δίνεις την άδεια να "πάρω" κάποια κείμενά σου.
Έχεις σκεφτεί ποτέ να απευθυνθείς σε εκδότη;;
Ευχαριστώ για την ανταπόκρισή σου, δεν περίμενα να μου απαντήσεις όντας "ανώνυμος".
Γιώργος, 17.
Ε μα, μέχρι να την φέρω... την έφαγα δυό-τρεις φορές κι έπρεπε να ξαναπάω πίσω στην κουζίνα να την ξαναματαφτιάξω...
ReplyDeleteΟύτε η Φραουλίτσα με την Τουρτίτσα να ήμουν (δεν κάνω πλάκα, είναι υπαρκτά κινούμεν σχέδια...)!
Λοιπόν, να προλάβω να ευχηθώ γιατί με βλέπω να την τρώω κι αυτή πάραυτα!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑ στα λιοντάρια μας και να τα χαιρόμαστε και να μας χαίρονται!
Και για την οικοδέσποινα, μου επιτρέπετε, διότι καλή η Τέχνη, αλλά ε, και μια αλλιώτικη ευχή για ένα τέτοιο γεμάτο.. τούβλα (από ευρώπουλα) δεν βλάφτει... Ωστε να την έχουμε συνέχεια εδώ μέσα να μας πλουτίζει την ψυχή!
Φιλιά σε όλους!!!
:)))))
Και ναι, είδατε, ΦΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΥΥΥΥ!!!
ReplyDeleteΟμορφα κεράκια, όμορφα σβήνουν!
Κι όσο πιο πολλά, τόσο το καλύτερο, τόση μεγαλύτερη η χαρά!
Βρε δε μας νιάζει να μεγαλώνουμε, αφού παραμένουμε παιδιά μέσα-μέσα, κι αυτό δεν αλλάζει ποτέ!
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ λιοντάρια μου και μη!
Λίγες ώρες περαστική από την έδρα μου ίσα που προλαβαίνω να απαντήσω πριν ξαναφύγω.
ReplyDelete@Γιώργο Βεροιώτη, προσπαθώ να απαντώ σε όλους, ανώνυμους κι επώνυμους... ε, και μη νομίζεις πως επειδή κάποιος έχει μπλογκ αυτό σημαίνει πως τον γνωρίζουμε κιόλας...
Συνεργάζομαι με τον Λιβάνη εκδίδοντας προς το παρόν εκεί τα παραμύθια μου, και για τα άλλα βλέπουμε, δεν αποκλείεται τίποτα και μακάρι!
Με το καλό να φτιάξεις το δικό σου μπλογκ, μη αφήνοντας όμως παράλληλα τον μεγάλο αγώνα που σε περιμένει στην τρίτη λυκείου και που σε θέλει όσο γίνεται ολόκληρο, μια χρονιά είναι που καθορίζει όμως πολλά συνήθως στη ζωή μας. Εύχομαι ολόψυχα καλή δύναμη, κουράγιο, αντοχή και όλα να πάνε όπως τα θέλεις!
Σ' ευχαριστώ πολύ!
Γεια σου ρε @Αφροδιτάκι μου!
ReplyDeleteΤι τουρτάρα υπέροχη ήταν αυτή που μου έφερες χαρά μου, πολύ σ' ευχαριστώ! Άμποτε από κοντά να την τσακίσουμε μαζί!!!
Όσο για το ψυγείο, ποια ευρώπουλα καλέ; Αν γεμίσει ευρώπουλα σιγά να μην κάθομαι να γράφω! Όλο στην αγορά θα είμαι και θα τα τρώω μέχρι τελευταίας δεκάρας... Γι' αυτό άσε καλύτερα να μείνουμε φτωχοί, να μπορούμε να χαιρόμαστε όλα αυτά τα ατελείωτα πράγματα που δεν χρειάζονται χρήματα. Για να μη σου πω, πως σκέφτομαι στο ψυγείο να βάλω την φάτσα μου, μη μου μπαγιατιάσει και μετά πληρώνω λίφτιγκ...
Φιλιά αγαπημένη μου και δρόμο, φύγε να πάρεις κι εσύ μια ανάσα πια, πώς θα τον βγάλουμε τον χειμώνα που δριμύς κατέρχεται;
Αγαπητή Βασιλική καλησπέρα.
ReplyDeleteΣε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για τις ευχές σου.
Θα κάνω ό,τι μπορώ φέτος.
Αλλά θα προσπαθήσω να ετοιμάσω και το blog. Μια προσπάθεια θα είναι. Δεν ξέρω αν θα αρέσουν αυτά που γράφω και θα γράφω. Θα φανεί. Περισσότερο θέλω να δω κριτικές από σοβαρά άτομα.
Όμως, αυτή την περίοδο, μαζί με μια φίλη, γράψαμε ένα μήνυμα για κάτι που μάθαμε και μας συγκλόνισε και αποφασίσαμε να κάνουμε το blog μας όπου μπορεί ο καθένας να διαβάσει το μήνυμα.
Θα θέλαμε όποιος μπορεί να βοηθήσει στην προώθηση.
Ευχαριστούμε.
Blog: http://suspektir.blogspot.com/
(Γιώργος, Βέροια)
Το πιο φροντισμένο και "γυναικείο" blogg που είδα ως τώρα...Διάβαζα παλιά ένα κείμενο του Κόντογλου που έκανε λόγο για το πόσο γυμνά διακοσμητικά είναι τα βιβλία του καιρού του και μου έκανε εντύπωση το κολλημα που είχε στην συνοδεία εικόνας-λόγου και διακόσμησης.....Μου έκαναν ΄εντύπωση και κάτι ποιητικές συλλογές του Ρίτσου που ήταν ποιητικές και εικαστικές προτάσεις παράλληλα..Βαθιά μέσα μου όμως κρυβόταν μια αίσθηση ματαιότητας... Φοβάμαι ότι κατάλαβα την αναγκαιότητα αυτής της συνύπαρξης με έναν τρόπο όχι απτό όπως η χάρτινη υφή ενός βιβλίου, ούτε υπαρκτό όπως οι σελίδες που υποτάσσονται στα δάκτυλά σου και μήτε τόσο οικείου τόσο ώστε να μπεί παραμάσχαλα αδιαμαρτύρητα μέχρι να το πληρώσεις στο ταμείο, να το δηλώσεις στο δανειστήριο τηε βιβλιοθήκης.... Απίστευτο..ένιωσα την υλικότητα ενός βιβλίου σε μια οθόνη ενός υπολογιστή που θορυβεί σαν τρακτερ... O tempora! O mores!
ReplyDeleteΤελικά θέλει μουσικούλα η ψυχούλα μας, θέλει χρωματάκια...
Να'σαι καλά....
@Γιώργο μου, καλορίζικο το μπλογκ σας! Θα περάσω τώρα για να το δω προσεκτικά...
ReplyDelete@Dokisisofi συγνώμη που άργησα τόσο πολύ να απαντήσω, αλλά αν και μπήκα από ίντερνετ καφέ στην Χίο δεν είδα το δικό σου σχόλιο.
ReplyDeleteΜεγάλη ιστορία είναι αυτό που λες, αυτό που πρόσεξες και σε προβλημάτισε. Ο Κόντογλου και πολλά ήξερε και είχε μια ξεχωριστή αίσθηση, θα έλεγα κυρίως επί του εικαστικού μέρους. Συχνά ένα εξαιρετικό κείμενο το αδικεί πολύ ακόμα και το χαρτί του βιβλίου, η γραμματοσειρά και πολλά άλλα. Είναι σαν να πετάς κάτι πολύτιμο στην τύχη και όπου πέσει. Ίσως κάποια στιγμή ανεβάσω ένα κείμενο που έχω επ' αυτού. Όλα παίζουν ρόλο και όλα έχουν την σημασία τους. Οι νεότερες γενιές νομίζω πως βλέπουν συνολικότερα ένα πράγμα, οι παλιότερες ίσως ασχολήθηκαν μονομερώς και πιο εξειδικευμένα. Εξάλλου δεν είναι πολλά τα παραδείγματα στην ιστορία των ανθρώπων που είχαν ένα ολοκληρωμένο βλέμα που αγκάλιαζε ένα πράγμα από διάφορες οπτικές. Είναι μεγάλη συζήτηση αυτή και αξίζει να την κάνουμε κάποια στιγμή. Πάντως όσο πιο φροντισμένο είναι κάτι από όλες τις πλευρές τόσο βοηθά και τον αναγνώστη. Εγώ συνέβη να έχω μια περίεργη πορεία στη ζωή μου που με έβαλε και στα γραπτά και στα εικαστικά και στα μουσικά πράγματα. Εξάλλου και γι' αυτό το να ανεβάσω ένα ποστ μου παίρνει σχεδόν μια βδομάδα, ενώ θα μπορούσα απλώς να αντιγράφω τα κείμενα από το word που τα έχω αποθηκευμένα. Αλλά με κεντρίζει πολύ να φτιάχνω καινούρια με βάση το υλικό των εικόνων, ή να γράφω πάνω σε μια μουσική κλπ.
Σ' ευχαριστώ που ήρθες και που έγραψες τόσο ωραίες σκέψεις.