Θέλει ντερβίσια ο τεκές
Κι η Μέκκα τους χατζήδες
Και το κρασί το μπρούσικο
Γκαρντάσια μερακλήδες
Θέλει το μάγκα η παρθενιά
Κι η φυλακή τον κλέφτη
Και το τραγούδι το βαρύ
Της μοναξιάς το ντέρτι
Κι εγώ εσένα αγαπώ
Τακίμι μου χρυσό
Κι εγώ εσένα αγαπώ
Τακσίμι μου γλυκό
Ο αφέντης θέλει τ’ άδικο
Το δίκιο του ο ριγμένος
Ασίκη θέλει σύντροφο
Του κόσμου ο πικραμένος
Η μάνα θέλει το παιδί
Και η γιαγιά τ’ αγγόνι
Κι η ορφάνια το τακίμι της
Παρηγοριά στημόνι
Κι εγώ εσένα αγαπώ
Τακίμι μου χρυσό
Κι εγώ εσένα αγαπώ
Τακσίμι μου γλυκό
Αγάπη θέλει ο μισεμός
Η θάλασσα κουράγιο
Θέλει και το κορμάκι μου
Εσένα για μουράγιο
Ο πόθος θέλει το κορμί
Το πάθος θέλει αίμα
Κι όσοι δεν αγαπήσανε
Ζήσαν για ένα ψέμα
Κι εγώ εσένα αγαπώ
Τακίμι μου χρυσό
Κι εγώ εσένα αγαπώ
Τακσίμι μου γλυκό.
Το τραγούδι αυτό είναι σε στίχους, μουσική και απόδοση του πολυτάλαντου φίλου μου,
Θωμά Κοροβίνη, από το ομώνυμο cd του "Τακίμια".
Ο Θωμάς Κοροβίνης από τη Θεσσαλονίκη δεν είναι μόνο ένας πολυτάλαντος άνθρωπος. Είναι ένας αρχοντάθρωπος από αυτούς που λίγοι μας έχουν απομείνει πια. Γνώριζε τον Γιώργο Ιωάννου κι έτσι μου ήρθε στο νου και αποφάσισα να ανεβάσω αυτό το τραγούδι του από τα 'Τακίμια' που είναι ένας δίσκος που μ' αρέσει πάρα πολύ και ως προς τους στίχους και ως προς τη μουσική.
ReplyDeleteΟ πρώτος του δίσκος -υπέροχος και αυτός- ήταν 'Από Έβενο κι Αχάτη', ο δεύτερος αφήγηση του μύθου της Λεϊλά και Μετζνούν και το τρίτος τα 'Τακιμια'.
Έχει γράψει πολλά και πολύ σημαντικά βιβλία, όπως: 'Κανάλ Ντ' Αμούρ', Άγρα (1996), 'Φαχισέ Τσίκα', Άγρα (1998), 'Οι Ασίκηδες', Άγρα (2003), 'Οι Ζεϊμπέκοι της Μ.Ασίας', Άγρα (2005) και ένα για τον Ιωάννου που δεν θυμάμαι τώρα τον τίτλο αλλά θα τον βρω οπωσδήποτε και θα σας τον γράψω.
Μετέφρασε το μυθιστόρημα του Γιασάρ Κεμάλ, 'Ο Τσακιτζής', Άγρα (1994).
Είναι από τους λίγους ανθρώπους σ' αυτήν την πόλη που αγαπάω πολύ και θαυμάζω άλλο τόσο. Έχει την στόφα των παλιών ανθρώπων που δεν λυπούνται αισθήματα, χρήματα και μεράκια.
Επί του λαϊκώτερου, λοιπόν, το σημερινό άσμα για να πάρουμε μια γεύση και απ' αυτή την πλευρά της όχθης.
Καλό Σαββατόβραδο και μια φωτεινή Κυριακή σε όλους!
A! πολύ μερακλήδικο αυτό το ποστ σου! Και τι όμορφο να μας γνωρίζεις καλλιτέχνες που δεν ακούγονται τόσο πολύ γιατί δεν θεωρούνται "του συρμού". Και συ να έχεις μια υπέροχη και πολύ φωτεινή Κυριακή.
ReplyDeleteΒασιλικούλα έχει τελικά η πόλη μας, αλλά όλοι αυτοί μιλούν χαμηλά και κρατούν το κεφάλι ίσα με μας, όχι ψηλότερα. Θα τον αναζητήσω τον φίλο σου. Κρίμα που δεν τον γνώρισα μέχρι τώρα. Και ξέρεις; Εκκρεμεί κι ανάμεσά μας ένας καφές.
ReplyDeleteΤι σημαίνει τακίμι?
ReplyDeleteΑν θυμάμαι σωστά,τακίμι είναι μια παρέα απο οργανοπαίχτες αλλά πρέπει να προέρχεται από τους λα'ι'κούς καλλιτέχνες του πηλού κανα δυό αιώνες πίσω στη κρήτη (Βασιλική,βοήθεια!)
ReplyDeleteΤον Κοροβίνη δεν τον γνώριζα αλλά θα συμφωνήσω με τον Σα για "μερακλήδικο post"
μεσημεριάτικη καλημέρα!
@Σα μου καλησπέρα!
ReplyDeleteΟ Θωμάκος είναι αυτό που λέμε καρδιά μπαξές! Ένας παλίκαρος, που θα έλεγε και ο Ιωάννου. Και είναι ωραίο όταν το έργο ενός ανθρώπου είναι αξιόλογο όσο και η καρδιά του.
Γιατί τον γνωρίζεις και λες, ναι, υπάρχουν ακόμα λεβέντες που θα σου μιλήσουν στα ίσα και δεν θα στην φέρουν πισώπλατα, -παρένθεση αυτό τώρα, γιατί τελευταία άρχισα να αναρωτιέμαι πού πήγε η αντρική 'ξήγα' που ήταν παλιά χαρακτηριστικό γνώρισμα τουλάχιστον των ανδρών και πολύ αξιοζήλευτο από το γυναικείο φύλο-, ε, τέτοιος είναι ο Θωμάς, παιδί σπαθί και σπουδαίος μάστορας γραφής και μουσικής.
Ε, έχω κι εγώ τα μεράκια μου, τους νταλκάδες μου, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε;
Θυθμήθηκα τώρα έναν καλό άνθρωπο, μαραγκό, που πριν χρόνια μας έφτιαχνε το σπίτι, οπότε τα λέγαμε κάθε μέρα. Βάζει μια μέρα κάτι σκυλάδικα Παναγιά μου βόηθα! Ρε Γιώργο, του λέω, σου αρέσουν αλήθεια τόσο πολύ; Εγώ, μου λέει, είμαι πονεμένος άνθρωπος -και ήτανε πράγματι πολύ- μόνο 'πονετικά' τραγούδια μπορώ ν' ακούσω...
Από τότε άρχισα να προσέχω κι εγώ λίγο παραπάνω και αυτό το είδος και εν πολλοίς είχε δίκιο. Προτιμώ βέβαια το βαρύ λαϊκό το παλιό όπως κι αυτά του Θωμά, ρεμπέτικα κλπ.
Άντε, καλό μας βραδάκι και με το καλό κι η βδομάδα που έρχεται και προβλέπεται να καλπάσει!
ΥΓ. Τι θα έλεγες για λίγο Στράτο Διονυσίου;
@Δωράκι μου, και ο Κοροβίνης ξέρεις είναι από τους αρκετά γνωστούς και εδώ και στην Αθήνα, κάπως έτυχε να μην τον ξέρετε όσοι τον ακούσατε τώρα. Δίνει συχνά συναυλίες, έδινε και στον ΜΥΛΟ παλιά με την Φωτίου, αλλά όπως το λες, έχει το κεφάλι ίσαμε με μας... Ακόμα -κι αυτός όπως ο Ιωάννου- δουλεύει φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση.
ReplyDeleteΠολύ ωραία είναι τα δύο πρώτα του βιβλία. Το 'Κανάλ ντ' αμούρ' που περιγράφει ερωτικές ιστορίες του περιθωρίου στη Σαλονίκη και το "Φαχισέ Τσίκα" που ήταν μια Ρωμιά Πόντια της Πόλης που χωρίς τη θέλησή της βρέθηκε σε οίκο ανοχής κι έγινε τελικά πόρνη.
Μεγάλη αίσθηση έκαναν όμως "οι Ασίκηδες" και "οι Ζεϊμπέκοι".
Εκκρεμεί καφές και ποτά, έχεις δίκιο, αυτή τη βδομάδα θα έχω δύο ταξίδια, την άλλη όμως πρώτα ο Θεός ελπίζω να τα καταφέρουμε...
Καλή βδομαδα!
@Ερμία μου μια χαρά τα κατάφερες, μπράβο σου!
ReplyDeleteΣημαίνει και "σετ χορδών"!
Αλλά η βασική ερμηνεία στα τούρκικα είναι 'ομάδα'.
Πάντως μπράβο και στο διαδίκτυο!
Αφού επιτρέπει στο μεράκι να σπάει την ψύχρα της οθόνης και της απομόνωσης του χειριστή και να φτάνει στις καρδιές, έχουμε ελπίδα...
να 'χα όμως ρε γκαρντάσια και κανα πιάτο να το 'σπαζα χορεύοντας στην πίστα και να βαράτε από κάτω παλαμάκια, δεν θα 'λεγα όχι... χα χα χα!
Να 'μαστε γεροί παιδιά πάντα να τραγουδάμε τα ντέρτια μας!
Καληνύχτα έναστρη κι ελπιδοφόρα!
Πόσο αγαπώ τις Κυριακές... και μ' αγαπούν κι αυτές μικρές θεές...
@Ρωξάνη μου
ReplyDelete-άσχετο, εσείς οι άλλοι μη διαβάζετε τώρα-,
στείλε μου μια άλλη διεύθυνσή σου ηλεκτρονική στο e mail μου, σε παρακαλώ, γιατί μ' αυτήν έχω μόνιμα πρόβλημα και σκάω. Πάω να απαντήσω και μπλοκάρει όλο το ταχυδρομείο, δεν ξέρω γιατί -...μήπως είσαι τρομοκράτης;;;-
φιλιά και θα περιμένω.
Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ.
Φίλοι μου
ReplyDeleteπεράστε αν θέλετε από τον Π.Κ
που έχω στα λινκς μου.
Αυτή είναι η ποίηση που εμένα πολύ με αγγίζει... Όλα τα λεφτά!
Ευχαριστώ για τον ορισμό των τακιμιών...:)
ReplyDeleteΈτσι είναι Βασιλική,
Τα πονεμένα δόντια ζουρλαίνουν τον άνθρωπο. Και οι κουφάλες απουσίες είναι, τί νόμισες?
Δυνάμωσε καλέ λίγο την ένταση να ακούμε και κάτω!
Άλα....
* Δε μου κάνει εντύπωση πως διαβάζεις Ιωάννου και μερακλώνεις με "τακίμια". Κι εγώ καμια φορά, χτυπάω κανένα ρεμπετικο μετά από την ανάγνωση Χριστιανόπουλου.
Δυστυχώς σε καταλαβαίνω απόλυτα.
ReplyDeleteΤο δόντι όμως άλλα καταλαβαίνει. Μέχρι που πέφτει μόνο του.Και ξέρεις, όλο και κάποιες καλοθελήτριες νεραϊδες παραμονεύουν και μας το αρπάζουνε...
...Καληνύχτες φαφούτικες :(
Πονάει και το δικό μου δόντι.
ReplyDeleteΚαλησπέρα,Βασιλική.
Τι ωραίοι στίχοι ήταν αυτοί!
Δάκρυσα με το τραγούδι.
Να σαι καλά!
Αμάν ρε παιδιά,
ReplyDeleteένας οδοντίατρος σε ολόκληρη μπλογκόσφαιρα δεν υπάρχει;
Τόσα πονεμένα δόντια, βοήθειααααα!
Λοιπόν, μπορώ να πω πως μου έλειψες λίγο @όλα θα πάνε καλά.
Δέχεσαι ένα χαδάκι -όχι στο δόντι, στο δάκρυ αυτό που κύλισε;
Άντε μωρέ, να γίνουν τα πικρά γλυκά και τ' άγρια μελωμένα...
Αύριο γιορτάζουμε την Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου κι η Παναγιά μας ξέρει από πόνο και μαλιστα από μεγάλο πόνο, τον μεγαλύτερο. Ας μας στηρίξει κι ας μας οδηγήσει, ας μας δώσει χαρά έστω και παράλογη. Και θα μας δώσει, είμαι σίγουρη, μη στεναχωριέσαι καθόλου, αλήθεια σου λεω.
Όνειρα γλυκά και καλό μας ξημέρωμα!
πολύ ωραίο το τραγούδι..Αρχοντικό όπως και αρχοντάνθρωπος όπως λες ο κοροβίνης..Όλοι απ' την Πόλη αρχοντάνθρωποι ήταν..
ReplyDeleteπεραστικά για το δόντι..
ReplyDelete@Θρασύβουλε όλα καλά, μια χαρά!
ReplyDeleteΚαμιά φορά διακατέχομαι από υπερβολή ξέρεις, -και δεν πρέπει να με παίρνετε και πολύ στα σοβαρά- αλλά μετά έρχομαι στα ίσα μου, δόξα τω Θεώ!
Καλή μας μέρα και βοήθειά μας η Παναγία η Μυρτιδιώτισσα που έχει ένα υπέροχο μοναστήρι στη Μυτιλήνη που είναι σαν μικρός παράδεισος!
enjoy my site
ReplyDeletewww.fecohellas.gr