Καλό ταξίδι…

Κάποτε και οι βράχοι ξεκολλούν

Αυτοί που αγκυροβόλι χρόνια στάθηκαν

Για θαλασσοδαρμένους ναύτες και βαπόρια 

Σε καραβάκι χάρτινο μεταμορφώνονται αίφνης 

Και ειναι να απορείς

Πώς παραδίδονται ανάλαφρα οι αθώοι
Με μιαν αφέλεια τόσο παιδική

 στης μαύρης θάλασσας το σαρκοφάγο κύμα

Για μακρινό ταξίδι αιώνιο

*στον Μενέλαο (Μένιο) Ξανθάκη που έφυγε αιφνίδια ψες βράδυ από τούτη τη ζωή