Φωτογραφίζοντας φωτογραφίες σπουδαίων Τούρκων φωτογράφων

Φτάνω στη πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης. Κατεβαίνοντας από το λεωφορείο Havas  που με μετέφερε από το αεροδρόμιο εκεί, δίχως να το καταλάβω μουρμουρίζω τρεις λεξεις: back to home. Πρόκειται γι' αυτό το βαθύ αίσθημα που με διακατέχει μόνο όταν φτάνω σ' αυτόν τον τόπο. Επιστρέφω στο σπίτι μου. Στην πατρίδα μου. Είναι πράγματι ανεξήγητο και παράξενο, μυστήριο είναι, μιας και δεν έχω ρίζες σ' αυτά τα μέρη. Φαίνεται πως εκτός από τις ρίζες του αίματος, υπάρχουν και κάποιες άλλες -ίσως πολύ πιο ισχυρές-, αν και αόρατες. Στην μεγάλη πλατεία με υποδέχεται αυτή η φωτογραφική έκθεση μεγάλων Τούρκων φωτογράφων, που θα τη συναντήσω και λίγο παρακάτω κατηφορίζοντας στον ωραιότερο δρόμο του κόσμου, την Μεγάλη Οδό του Πέραν, μπροστά στο εξαιρετικό βιβλιοπωλείο της μεγάλης Τουρκικής Τράπεζας, της Yapi Kredi. Φωτογραφίζω τις φωτογραφίες...