"Αυγή"

Σεβάστηκα τη νύχτα

που ξαγρυπνά για το χατίρι μας

αιώνες τώρα

Σεβάστηκα την ανατολή

που περιμένει τη σειρά της

από κτίσεως κόσμου

Σεβάστηκα τους κόκορες

που κάθε χάραμα

υπενθυμιζουν τη δειλία μας

Σεβάστηκα το τρακτέρ

που ακόμα ελπίζει στη γη

Το τζιτζίκι προάγγελο του καύσωνα

Τον αντίλαλο των αηδονιών στα βουνά

Το γάβγισμα του σκύλου

Την υπομονή της θάλασσας

Τα άκαμπτα κυπαρίσσια

Τα διψασμένα γεράνια

Τους σβησμένους λαμπτήρες της δημοσιάς

Το ρολόι που σημάνει έξι χτύπους

Σεβάστηκα την αγάπη μου

καθώς κοιμάται ήσυχη πως

σαν ξυπνήσει

θα με βρει πάλι στο πλάι της

Σεβάστηκα την αϋπνία μου

που κάρπισε ευγνωμοσύνη

στην υποδοχή της νέας μέρας.

Όλα σε μια μόνο στιγμή τα σεβάστηκα

Η μέρα ξεδιπλωνόταν φύλλο πίτας

στα χέρια του Πλάστη

έτοιμη να γεμίσει τις στιγμές όλων μας

προσφορά στο μυστικό δείπνο της ζωής