Δεν υπάρχει λόγος να πω τίποτα εξ' αρχής. Θα παρακολουθήσω τα σχόλιά σας και ίσως μετά να εκφράσω κάπόιες σκέψεις. Αυτό που ήθελα ήταν να μπουν μαζί αυτά τα τρία βίντεο σε ένα ποστ, αλλά έλα που δεν ήξερα πώς γίνεται αυτό και μου βγήκαν χωριστά. Ας είναι. Για μένα αποτελούν μία ενότητα που έχει σημασία, αλλά για τον καθένα μπορεί φυσικά να είναι και αυτόνομα. Καλό βράδυ!
Βλέπω τα κατάφερες (σιγά μην περίμενες 3εμένα να στο δείξω... όταν θες εσύ κάτι, δεν έχεις υπομονή να περιμένεις!!!). Από τα 3 ξεχωρίζω το τρίτο γιατί με ταξιδεύει... Ανεπανάληπτο τραγούδι, τι να σχολιάσω...
Μου έλειψε αφάνταστα η επικοινωνία μας Βασιλική αυτόν τον καιρό (αν και δεν παρέλειπα να διαβάζω όσα υπέροχα ανέβαζες...). Επέστρεψα, λοιπόν, δεν γλυτώνεις από μένα...
Ενδεχομένως παρακινδυνευμένο αυτό που θα γράψω, αλλά θα το γράψω.
Τι είναι λοιπόν, αυτό που μας κανει λίγο πολύ να συμφωνούμε σ' αυτό τον χαρακτηρισμό ως 'θεϊκό'; Νομίζω πως είναι η υπακοή που δείχνει η Μερκούρη στον ρυθμό του 'άλλου'. Αυτό το 'άλλο' δεν είναι μόνο η μουσική στην οποία υποτάσσεται, αλλά κυρίως στο ότι απευθύνεται σε κάποιον. Δεν είναι αυτάρεσκο το τραγούδι και η υποκριτική της, δεν είναι εγκλωβισμένη σε μια ωραιοπάθειια, δεν είναι μονολογος με την θλιβερή έννοια του εγκλεισμού στην μοναξιά του είναι. Είναι σχέση με την φωτογραφία που βλέπει, με το τραγούδι που τραγουδά, με τον ρυθμό που χορεύει. Ακόμα και η στιγμή που ξαπλωμένη στο κρεβάτι χαϊδεύει τον λαιμό της και κινείται όντως πάνω στην κόψη του ξυραφιού της φιλαυτίας, είναι φανερό χωρίς να είναι και κραυγαλέο, πως το χέρι της την στιγμή εκείνη είναι το χέρι του άλλου που επιθυμεί να την χαϊδέψει. Έχω, λοιπόν, την εντύπωση πως αυτά λίγο πολύ ορίζουν το 'θεϊκό' της χάρισμα που εμπεριέχει μεγάλη δουλειά πρώτα με τον εαυτό της και μετά με τον ρόλο. Πάω στο ακόλουθο βίντεο τώρα.
βασιλική μου ίσως έχεις και δίκιο... Η μερκούρη πάντως ήταν μια ντίβα.. Με όλα τα καλά και με όλα τα κακά της λέξης αυτής..Μια ντίβα είτε κάποιο χέρι να την χαϊδέψει είτε όχι, είναι μια ντίβα και έχει οπωσδήποτε μια φιλαυτία και μια ωραιοπάθεια.. μην ανησυχείς όμως, δεν ήταν παρακινδυνευμένο αυτό που έγραψες.. Πολύ σωστό ήταν απ' ό,τι φαίνεται και μ' έχει βάλει σε σκέψεις..βλέπω και ξαναβλέπω το βίντεο για να αναγνωρίσω αυτό που λες..μήπως την έχω αδικήσει τη κοπέλα??
Ετοιμάζω το επόμενο ποστ, είμαι ήδη... αλλού... οπότε καληνυχτώ και με το καλό να ξημερώσουμε την Κυριακή μας! Με το καλό να μπούμε στο Τριώδιο αύριο τελώνες και φαρισαίοι, να ξεστραβωθούμε λίγο...
Σε λλέω, κι εγώ είμαι ανυπόμονη σαν εφηβάκι Θρασύβουλέ μου, αλλά όταν παρουσιάζω ταινίες δουλεύω πολλέ ώρες γι' αυτό, δεν γίνεται μόνο με το μαγικό μου ραβδάκι! Και εννοείται βέβαια πως δεν είμαστε και όλη τη μέρα στον υπολογιστή, έχουμε και μια ωραία ζωή να ζήσουμε, γκε γκε; Εχθές τέλειωσα την φωτογράφιση της ταινίας και τώρα αρχίζει το στήσιμο που πιθανόν θα μου πάρει κανά δυο ώρες. Εντάξει; Πλήρες ανακοινωθέν ανυπόμονο; Πλήρες. Κάτσε τώρα και περίμενε, δεν καπνίζεις κιόλας, να σου πω να κάνεις και κανένα τσιγάρο... χε χε χε!
ΘΕΑ !!!!!!
ReplyDeleteΠελαγίσια...!
ReplyDeleteΤεράστιο πολιτισμικό μύνημα: "Εγώ μπορώ, εσύ όχι"
ReplyDeleteΔεν υπάρχει λόγος να πω τίποτα εξ' αρχής. Θα παρακολουθήσω τα σχόλιά σας και ίσως μετά να εκφράσω κάπόιες σκέψεις.
ReplyDeleteΑυτό που ήθελα ήταν να μπουν μαζί αυτά τα τρία βίντεο σε ένα ποστ, αλλά έλα που δεν ήξερα πώς γίνεται αυτό και μου βγήκαν χωριστά. Ας είναι. Για μένα αποτελούν μία ενότητα που έχει σημασία, αλλά για τον καθένα μπορεί φυσικά να είναι και αυτόνομα.
Καλό βράδυ!
Δεν πειράζει αφού μπήκαν συνεχόμενα.
ReplyDeleteΊσως καλύτερα έτσι.
Ζωντανή ιστορία το κομμάτι.
Η μουσική που έχεις βάλει στο μπλογκ είναι πολύ ωραία...!
ReplyDeleteαν και αυτή την ταινία με δυσκολία τη βλέπω, κάποια σημεία της είναι...θεϊκά!
ReplyDeleteΒλέπω τα κατάφερες (σιγά μην περίμενες 3εμένα να στο δείξω... όταν θες εσύ κάτι, δεν έχεις υπομονή να περιμένεις!!!). Από τα 3 ξεχωρίζω το τρίτο γιατί με ταξιδεύει... Ανεπανάληπτο τραγούδι, τι να σχολιάσω...
ReplyDeleteΜου έλειψε αφάνταστα η επικοινωνία μας Βασιλική αυτόν τον καιρό (αν και δεν παρέλειπα να διαβάζω όσα υπέροχα ανέβαζες...). Επέστρεψα, λοιπόν, δεν γλυτώνεις από μένα...
Ενδεχομένως παρακινδυνευμένο αυτό που θα γράψω, αλλά θα το γράψω.
ReplyDeleteΤι είναι λοιπόν, αυτό που μας κανει λίγο πολύ να συμφωνούμε σ' αυτό τον χαρακτηρισμό ως 'θεϊκό';
Νομίζω πως είναι η υπακοή που δείχνει η Μερκούρη στον ρυθμό του 'άλλου'. Αυτό το 'άλλο' δεν είναι μόνο η μουσική στην οποία υποτάσσεται, αλλά κυρίως στο ότι απευθύνεται σε κάποιον. Δεν είναι αυτάρεσκο το τραγούδι και η υποκριτική της, δεν είναι εγκλωβισμένη σε μια ωραιοπάθειια, δεν είναι μονολογος με την θλιβερή έννοια του εγκλεισμού στην μοναξιά του είναι. Είναι σχέση με την φωτογραφία που βλέπει, με το τραγούδι που τραγουδά, με τον ρυθμό που χορεύει. Ακόμα και η στιγμή που ξαπλωμένη στο κρεβάτι χαϊδεύει τον λαιμό της και κινείται όντως πάνω στην κόψη του ξυραφιού της φιλαυτίας, είναι φανερό χωρίς να είναι και κραυγαλέο, πως το χέρι της την στιγμή εκείνη είναι το χέρι του άλλου που επιθυμεί να την χαϊδέψει. Έχω, λοιπόν, την εντύπωση πως αυτά λίγο πολύ ορίζουν το 'θεϊκό' της χάρισμα που εμπεριέχει μεγάλη δουλειά πρώτα με τον εαυτό της και μετά με τον ρόλο.
Πάω στο ακόλουθο βίντεο τώρα.
Με άλλα λόγια "ήρθα και σε έβλεπα να φεύγεις"!
ReplyDeleteβασιλική μου ίσως έχεις και δίκιο... Η μερκούρη πάντως ήταν μια ντίβα.. Με όλα τα καλά και με όλα τα κακά της λέξης αυτής..Μια ντίβα είτε κάποιο χέρι να την χαϊδέψει είτε όχι, είναι μια ντίβα και έχει οπωσδήποτε μια φιλαυτία και μια ωραιοπάθεια.. μην ανησυχείς όμως, δεν ήταν παρακινδυνευμένο αυτό που έγραψες.. Πολύ σωστό ήταν απ' ό,τι φαίνεται και μ' έχει βάλει σε σκέψεις..βλέπω και ξαναβλέπω το βίντεο για να αναγνωρίσω αυτό που λες..μήπως την έχω αδικήσει τη κοπέλα??
ReplyDeleteα, θα το ξεχνούσα! τι γίνετε με το βόλο?? πως παν τα πράγματα??
ReplyDeleteκουζινικές αντιπαραθέσεις!
ReplyDeleteΕτοιμάζω το επόμενο ποστ,
ReplyDeleteείμαι ήδη... αλλού...
οπότε καληνυχτώ και με το καλό να ξημερώσουμε την Κυριακή μας!
Με το καλό να μπούμε στο Τριώδιο αύριο τελώνες και φαρισαίοι, να ξεστραβωθούμε λίγο...
βασιλική μου,πού είναι το ποστάκι που μας έταξες??
ReplyDeleteΣε λλέω, κι εγώ είμαι ανυπόμονη σαν εφηβάκι Θρασύβουλέ μου, αλλά όταν παρουσιάζω ταινίες δουλεύω πολλέ ώρες γι' αυτό, δεν γίνεται μόνο με το μαγικό μου ραβδάκι! Και εννοείται βέβαια πως δεν είμαστε και όλη τη μέρα στον υπολογιστή, έχουμε και μια ωραία ζωή να ζήσουμε, γκε γκε;
ReplyDeleteΕχθές τέλειωσα την φωτογράφιση της ταινίας και τώρα αρχίζει το στήσιμο που πιθανόν θα μου πάρει κανά δυο ώρες. Εντάξει; Πλήρες ανακοινωθέν ανυπόμονο; Πλήρες. Κάτσε τώρα και περίμενε, δεν καπνίζεις κιόλας, να σου πω να κάνεις και κανένα τσιγάρο... χε χε χε!
γκε γκε!
ReplyDeleteΟκ...μη φωνάζεις καλε! θα το δω αύριο απ' ό,τι φαίνεται το ποστ! φιλάκια!
ReplyDelete