Ο Κυριακός στην Κόρινθο, επί Θεοδοσίου
του δεύτερου, γεννήθηκε. Ο βίος του οσίου
αρχίζει απ' τον πατέρα του που 'τανε ιερέας
και τον Δεσπότη θείο του. Γόνος τέοιας παρέας
γαλουχημένος νάματα γλυκά και άγιους τρόπους
δεκαοχτώ χρονών τραβά για τους Αγίους Τόπους
Τα αφήνει όλα πίσω του, τόση την δίψα είχε
που απ' τα χνάρια του Χριστού δεν άντεχε να απείχε
Χάρηκε κι έκλαψε εκεί, ευφράνθηκε η ψυχή του
Στου Ευθυμίου τη μονή πάει για την ευχή του
Ο Μέγας ο Ευθύμιος αμέσως διαβλέπει
με το προορατικό χάρισμα που διαθέτει
πως ο μικρός ο Κυριακός πολύ τρανός θα γίνει
Έτσι κοντά στον άγιο και ο μικρός θα μείνει
Καλογεράκι γίνεται και τόσο προοδεύει
που ο Θεός του δώρισε χάρισμα να γιατρεύει
όπως και ο Ευθύμιος. Στην έρημο τραβούσε
κι εκεί αγωνιζότανε, τα πάθη του νικούσε
Μόνος με τον ερώμενο Χριστό να κουβεντιάζει
ήθελε κι ας ο σατανάς όλο και τον πειράζει
Η χάρη του στον ουρανό έφθασε και θα γίνει
στη Λαύρα του Χαρίτωνα ηγούμενος. Θα μείνει
ως τα βαθιά γεράματα εκεί κι εκεί θα λάμψει
έως τα εκατόν εφτά χρόνια δίχως να πάψει
τον Κύριό του να υμνεί μέχρι την κοίμησή του
ο του Κυρίου, Κυριακός, όνομα ταύτισή του.
Από την αγαθότητα που 'χε, όλα τα μέλη
του σώματός του μείνανε άφθαρτα και τα σκέλη
όπως σαν ήταν έφηβος. Δε γέρασε ο γέρων
την εφηβεία στο κορμί και στην ψυχή του φέρων
τιμάται και στην Κόρινθο μα και στον κόσμο όλο
και μας συντρέχει ερχόμενος απ' του ουρανού το θόλο
Εμπνευσμένο από το Φθινοπωρινό Συναξάρι του Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη, τόμος Α ΄, Ακτή, Λευκωσία 2008
No comments:
Post a Comment
Σχόλια