Δημιουργίες μαθητών του 4ου Δημ. Σχ. Αγίας Παρασκευής με αφορμή το παραμύθι "Το κόκκινο κορδόνι"

Κάθε Δημοτικό Σχολείο που επισκέπτομαι, ανάλογα με τους εκπαιδευτικούς του, διαμορφώνει και μια τάση στην οποία οδηγεί τα παιδιά. Όταν δε, η ομάδα των εκπαιδευτικών αποτελεί μια πραγματική ομάδα με κοινά χαρακτηριστικά, τότε η τάση αυτή είναι και σαφής και ισχυρή. 

Έτσι, σε άλλα σχολεία παρατηρώ να δουλεύεται περισσότερο ο λόγος, αλλού τα εικαστικά, αλλού το θέατρο, αλλού η μουσική, η τεχνολογία κλπ. 

Το 4ο Δημ. Σχολείο Αγ. Παρασκευής που επισκέφτηκα πριν λίγες μέρες μέσω του προγράμματος Φιαλαναγνωσίας του ΕΚΕΒΙ -στο ομώνυμο πανέμορφο χωριό έξω από τη Θεσ/νίκη-, θα έλεγα πως είναι ένα υπόδειγμα καλλιτεχνικου σχολείου, χωρίς να φέρει επισήμως τη σφραγίδα του "καλλιτεχνικού". 

Πρόκειται για ένα σχολείο με μια απέραντη αυλή και ανοιχτό ορίζοντα, όπου βλέπεις γύρω γύρω τα βουνά και τον ουρανό τους, και όλες οι εποχές κατασκηνώνουν ανεμπόδιστα στα μάτια σου και βέβαια, πώς αλλιώς, και στην καρδιά σου. 

Όλες οι τάξεις που δούλεψαν πάνω στα παραμύθια μου, τα παρουσίασαν διασκευασμένα σε θέατρο, κουκλοθέατρο, παντομίμα παράλληλα με εικαστικές χειροτεχνίες και ποιήματα. Όλα αυτά είχαν ένα αξιοζήλευτα υψηλό επίπεδο.

Εκφράζω και από εδώ τον θαυμασμό μου και τις ευχαριστήριες μου προς τους εργατικούς και ταλαντούχους δασκάλους που εμπνέουν τα παιδιά οδηγώντας τα στην ανεξάντλητη χαρά της δημιουργίας!