Παρελάσεις: Ιστορία - Κόστος - Νόημα

Πολλά ακούγονται για την ιστορία των παρελάσεων και πολλοί θέλουν να τα συνδέουν με το καθεστώς του Μεταξά. Είναι όμως έτσι; Αντιγράφω:

26/3/1899 ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ «ΕΜΠΡΟΣ»

Οι μαθηταί των Νομαρχιακών σχολείων

Μετά την δοξολογίαν τα παρατεταγμένα σώματα παρήλασαν με την μουσική επί κεφαλής διά της οδού Σταδίου.

Ιδιαιτέραν αίσθησιν έκαμεν η πρώτην φοράν εφέτος γενομένη παρέλασις των μαθητών των νομαρχιακών σχολείων Αττικής κατά τετράδας βαινόντων με την ελληνικήν σημαίαν εμπρός.

            Οι μικροί μαθηταί, ζωηροί, ευσταλείς, με κανονικώτατον βάδισμα, με υπαξιωματικούς ιδικούς των, διακρινομένους δία το υπερήφανον των παράστημα και τήν σοβαράν των επισημότητα, έψαλλον πατριωτικά άσματα μεταδίδοντα παντού την συγκίνησιν και τον ενθουσιασμόν.  

            Η παρέλασις εκείνη των χιλίων παιδίων έδωκε μίαν εξαιρετικήν ζωήν εις την εορτήν και τρόπον τινά αναπτέρωσε τάς ελπίδας άι οποίαι πρέπει να στηρίζονται εις το μέλλον.

http://panical.blogspot.com/2011/10/blog-post_29.html

Κόστος οικονομικό και περιβαντολλογικό:

Στο λινκ που παραθέτω στο τέλος μπορείτε να δείτε αναλυτικά την επίσημη απάντηση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για το κόστος (οικονομικό και περιβαλλοντολογικό) των  στρατιωτικών παρελάσεων (μόνο για τα μηχανοκίνητα τμήματα)Φ.900α/7673/10739/01 Μαρτίου 2010
Σε απάντηση της υπ’ αρ. 6104/12 Φεβ 2010 Ερώτησης που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων οι Βουλευτές κκ. Αθανάσιος Πλεύρης και Σπυρίδων – Άδωνις Γεωργιάδης προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας... 

ΠΙΝΑΚΑΣ ΚOΣΤΟΥΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΣΞ  ΣΕ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΕΘΝΙΚΩΝ ΕΠΕΤΕΙΩΝ (ΕΤΟΥΣ 2009)

25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ    (αντιγράφω το συνολικό κόστος, μπορείτε στο λινκ να δείτε τον αναλυτικό πίνακα): 840.000 ευρώ

28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ (αντιγράφω το συνολικό κόστος, μπορείτε στο λινκ να δείτε τον αναλυτικό πίνακα) 430.000 ευρώ

Της Πολεμικής Αεροπορίας στις στρατιωτικές παρελάσεις των Εθνικών Επετείων 25ης Μαρτίου και 28ης Οκτωβρίου 2009, ανήλθε σε (687.728€) και (400.497€) αντίστοιχα.

   Κατά τη λειτουργία των ανωτέρω μηχανοκίνητων μέσων εκλύονται αέριοι ρυπαντές (υδρογονάνθρακες, CO, CO2, NOx, SO2, μικροσωματίδια, κ.α.). Επιπρόσθετα, οι αναπόφευκτες υπερπτήσεις σε κατοικημένες περιοχές κατά τη διενέργεια των παρελάσεων προκαλούν ανάλογη ηχητική επιβάρυνση και φυσικά θα πρέπει να συνυπολογισθεί και η επιβάρυνση που προκύπτει κατά τη διενέργεια των δοκιμαστικών παρελάσεων. Επιπλέον, προκειμένου να επιτευχθεί η συμμετοχή των μηχανοκίνητων τμημάτων στις παρελάσεις, μετακινείται μεγάλος αριθμός αρμάτων και άλλων μέσων από μονάδες της Θράκης προς την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη χωρίς να εξυπηρετείται κανένας αμυντικός σκοπός.

επιμέλεια Κώστας Κρητικός

24grammata.com/ οικονομία

http://www.mod.gr/el/enimerosi/konovouleytiki-drastiriotita/erwtiseis/841-parelaseis.html

..................................................................

Η ιστορία λοιπόν, των παρελάσεων είναι παλαιότερη απ' όσο νομίζουμε και το κόστος τους ιδιαίτερα υψηλό, -τουλάχιστον για τους καιρούς που διανύουμε...

Το νόημα των στρατιωτικών παρελάσεων συνδέεται με την επίδειξη της στρατιωτικής μας ισχύος. Το δε νόημα των μαθητικών συνδέεται με την έκφραση της συλλογικής μας συμμετοχής στην ιστορική μνήμη πολέμων, μαχών, και των αγωνιστών τους, εξαιτίας των οποίων σήμερα εμείς απολαμβάνουμε την ελευθερία μας.

Αν μπήκα στον κόπο να ερευνήσω, -το κατά δύναμιν-, αυτά τα στοιχεία, είναι γιατί διάβασα πολλά τις τελευταίες μέρες για τις παρελάσεις με τα οποία διαφωνώ ριζικά. Βρίσκω ανόητο να δηλώνεις πως δεν πηγαίνεις στην παρέλαση γιατί δεν θέλεις να δεις τα μούτρα των πολιτικών. Είναι ακόμα πιο ανόητο να πηγαίνεις και να δημιουργείς επεισόδια. Δεν πηγαίναμε ποτέ στις παρελάσεις για τους πολιτικούς. Αυτές είναι νηπιακές αντιδράσεις προς λάθος κατεύθυνση. Δεν ευθύνεται ένας θεσμός, -άρα δεν καταφέρεσαι εναντίον του-, επειδή κάποιοι σήμερα τον καπηλεύονται. Για το κάθε πράγμα υπάρχει τουλάχιστον ένας τρόπος χειρισμού του που έχει πραγματικό νόημα. Όσον αφορά στους πολιτικούς μας, υπάρχουν καταρχάς οι προσεχείς εκλογές. Τα υπόλοιπα είναι τυφλά χτυπήματα και κινήσεις εντυπωσιασμού ή ανεξέλεγκτης -ενδεχομένης και ελεγχόμενης- οργής που δεν οδηγεί πουθενά...

Αν ήμασταν μια κοινωνία με επίγνωση του εαυτου της, μια κοινωνία πως ορίζεται από τον θρησκευτικό και εθνικό της ιστορικό χαρακτήρα, θα θεωρούσα αρκετό, σοβαρό και σώφρων, να μην γίνουν τουλάχιστον οι στρατιωτικές παρελάσεις που κοστίζουν ιλιγγιώδη ποσά. Αυτό δεν νομίζω πως θα ήταν ασέβεια προς τους αγωνιστές μας, εφόσον η έτερη έκφραση μνήμης και σεβασμού προς αυτούς, διατηρεί μέχρι σήμερα -παράλληλα με τον κοσμικό χαρακτήρα των παρελάσεων- και τον θρησκευτικό. Δεν θα ήταν αρκετή η επιμνημόσυνη δέηση που ψάλλεται κάθε τέτοια μέρα στους ναούς της χώρα μας, -χωρίς μάλιστα να κοστίζει τίποτα σε χρήμα; 

Αυτό, αν και προϋποθέτει θρησκευτική συνείδηση που στο σύνολο του πολιτικού κόσμου, αλλά εν πολλοίς και του λαού, έχει εκλείψει, θα ήταν ωστόσο μια κάποια λύση, -έστω "τεχνητή"...

Το πρόβλημα όμως είναι πως ούτε κοινωνία με επίγνωση του εαυτού της αποτελεούμε, ούτε αναζητούμε πραγματικές λύσεις στα πραγματικά μας προβλήματα. Εξαντλούμαστε στο να προκαλούμε, λαός και πολιτικοί, οι μεν τους δε, και επιπλέον φτάνουμε να θεωρούμε και αρκούντως "επαναστατικές" τις ανόητες αντιδράσεις μας. 

Φαίνεται πως είμαστε καταδικασμένοι, -αφ' ευατού μας-, να διαλυθούμε παντελώς ως κοινωνία, έθνος, συνείδηση, ιστορία, πολιτισμός. Αφενός η αλλοιωση και διαστροφή της ιστορίας μας, αφετέρου η άγνωστη στους περισσότερους παράδοση της Εκκλησίας μας που σχεδόν κανείς απ' αυτούς που διαμορφώνουν σκέψεις και συνειδήσεις δεν κάνει τον κόπο να σκύψει και να μελετήσει τα Ιερά της κείμενα, μας μετατρέπουν σ' έναν λαό άχρωμο και άοσμο, με μόνα σαφή ζητήματα τα οικονομικά του προβλήματα. 

Η σύγχιση είναι μεγάλη. Στα μυαλά και στις καρδιές των Ελλήνων. Μα αν κάτι μας διδάσκουν οι αγωνιστές που πολέμησαν είναι πως η στάση απέναντι στη ζωή και στον θάνατο περικλείεται σ' ένα ΝΑΙ ή σ' ένα ΟΧΙ. Όλα τα υπόλοιπα είναι μίζερα τσαλαβουτήματα μέσα σ' ενα υπαρξιακό κενό. 

Η ζωή όμως όλου του κόσμου άλλαξε μετά από το ΝΑΙ της Παναγίας στο θέλημα του Θεού. 

Η δε ζωή της Ελλάδας ως χώρας, από επαναληπτικά ΟΧΙ στον εχθρό. 

Γιατί έρχεται η στιγμή ν' αποφασίσεις

με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις...

Αν δεν αποφασίσεις, αλλά μένεις μετέωρος ανάμεσα σε δύο αποφάσεις, τότε πεθαίνεις σαν τον γάιδαρο... Ένας γάιδαρος πεθαίνει αν του βάλεις σε ίση απόσταση, αριστερά και δεξιά του, από τη μια νερό κι απ' την άλλη σανό. Πεθαίνει γιατί δεν μπορεί ν' αποφασίσει τι από τα δύο θέλει περισσότερο...