Labels

Saturday, February 27, 2016

Ο Αχτιδοϋφαντής και η συγγραφέας του - της Μυρσίνης Λενούδια - Ρόδος 18/12/15



Μια διαλεχτή στιγμή στην όμορφη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκε ένα ροδομάγουλο μωρό. Ο Αχτιδοϋφαντής τράβηξε από το κουβάρι του Ήλιου,την πιο απαλή ηλιαχτίδα που προόριζε για τους ποιητές, και την έστειλε δώρο στο νεογέννητο κοριτσάκι με τον μικρό Ηλιοταχυδρόμο του. Εκείνος την ακούμπησε στα τρυφερά μωρουδιακά του χεράκια. Η ηλιαχτίδα έγινε παιχνίδι από φως και χώθηκε στην καρδούλα του. Μεγάλωνε η Βασιλική, έτσι την ονόμασαν, και μαζί της μεγάλωνε η αγάπη της για το φως.
Και για να μπορεί ν' ακούει καθαρά τις καρδιές των παιδιών και ν' αγγίζει τις ψυχές τους, φοίτησε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης και στο Τμήμα Θεάτρου της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης. Και γράφει, γράφει, όλο γράφει, και αφηγείται παραμύθια-ποιήματα, υφαντά από φως, για τα παιδιά που 'ναι αγάπη και Φως της Ζωής.
Προτού όμως σας πω ποια είναι τα πολύτιμα έργα της, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις της που γράφει αντί βιογραφικού σε ένα άλλο αγαπημένο βιβλίο της “Το Παραμύθι της Μουσικής”. Μέσα σ' αυτό γνώρισα τη συγγραφέα Βασιλική Νευροκοπλή...
Γράφει λοιπόν εκεί:
Είναι κι αυτό ένα από τα πολλά παράξενα της ζωής. Οταν είμαι ξύπνια κοιμάμαι κι όταν κοιμάμαι ξυπνώ. Στον ύπνο μου έχω τα μάτια ορθάνοιχτα, ούτε μια αχτίδα φως απ' τα φωτεινά όνειρά μου να μην πάει χαμένη. Δουλειά μου είναι να μαζεύω αχτίδες από όνειρα δικά μου και άλλων. Με αυτές θέλω να υφαίνω παραμυθένιους ήλιους -γιατί λέει ψέμματα όποιος λέει πως ο ήλιος είναι ένας. Υπάρχουν κάτι ήλιοι που φωτίζουν τις νύχτες τόσο γλυκά, που τους ζηλεύουν ακόμα κι οι μέρες. Κι εγώ δε θέλω τίποτα σκοτεινό στον κόσμο να μείνει. Ούτε νύχτα, ούτε καρδιά. Μάτια, σκέψεις, όνειρα να λάμπουν στο φως θέλω. Γι' αυτό πλέκω τις μουσικές με τους στίχους, τις ζωγραφιές με τα παραμύθια, κι όλο μαθαίνω, όλο ανακαλύπτω, και υφαίνω πάλι απ' την αρχή, πάντα με κόκκινη κλωστή.

Και να τι έχει υφάνει μέχρι τώρα με κόκκινη κλωστή, ηλιαχτίδες και φεγγαροκλωστές:
Αν τ' αγαπάς ξανάρχονται (εκδ.Λιβάνη, 2007), 
Το παραμύθι της μουσικής (εκδ. Λιβάνη, 2008), 
Και τι θα πει σ' αγαπάω; (εκδ. Λιβάνη, 2009), 
Το μοναδικό φιλί (εκδ. Λιβάνη 2010), Χάρτινα όνειρα (εκδ. Διαάπλαση, 2011), Το κόκκινο κορδόνι (εκδ. Λιβάνη, 2011), 
Ο Καλλίστρατος και το χωράφι της καρδιάς (εκδ. Ελληνική βιβλική εταιρία, 2012), 
Ο Καλλίστρατος και οι περιπέτειες των χαρισμάτων (εκδ. Ελληνική βιβλική εταιρεια, 2013), 
Ο Καλλίστρατος και η Πολιτεία των αηδονιών (εκδ. Λιβάνη, 2014, 
Ο Καλλίστρατος και ο κρυμμένος θησαυρός (εκδ. Ελληνική βιβλική εταιρία, 2015).
Η Βασιλική Νευροκοπλή γράφει συνομιλώντας με το Φως. Ακόμα και στο Παραμύθι της Μουσικής που η ηρωίδα της, η Θεοδώρα, είναι τυφλή, το φως τρυπώνει μέσα στους ήχους, στις λέξεις, και γίνεται Μουσική.

Ο Αχτιδοϋφαντής είναι το παραμύθι που υμνεί το Φως. Φως της Μέρας, Φως της Νύχτας, Φως της Καρδιάς, Φως του Ήλιου. Και είναι συγκινητική η παρουσίασή του στη Ρόδο που είναι η αγαπημένη κόρη του Ήλιου. Μαζί του, οι Ταχυδρόμοι του Ήλιου, αυτά τα φτερωτά φαναράκια που μοιράζουν τις ηλιαχτίδες τραβώντας τες μια μια, όπως μια υφάντρα κλωστές απ' το κουβάρι... Τόσο απλά! Κι εκεί στο απλό βρίσκεται η Ομορφιά. Εκεί στο ταπεινό κρύβεται η Ουσία.
Και πόσο εύστοχα τις μοιράζει, διαλέγοντας προσεχτικά την κάθε αχτίδα που προορίζεται για κάθε έναν από τους τόσους διαφορετικούς παραλήπτες. Πομπός και δέκτης σε απόλυτη αρμονία, όπως αυτή ενυπάρχει στο Θεϊκό Σύμπαν! Μοναδικής εκπαιδευτικής αξίας άσκηση δημιουργικής σκέψης, γλωσσικής ανάπτυξης, ευαισθητοποίησης:
“Αυτή η απαλή για τον ποιητή.
Η πικάντικη για τη μαγείρισσα.
Η μοσχοβολλιστή για τη γαρδένιες.
Η παχιά παχιά στον ελέφαντα.”
Ανθρωποι, ζώα, φυτά, παραλαμβάνουν την ηλιαχτίδα τους. Και οι ηλιαχτίδες στα χέρια και στις καρδιάς, γίνονται υφαντά από φως.
Και το βράδυ, ο Αχτιδοϋφαντής ενώνει όλα τα υφαντά με τέχνη σ' ένα μοναδικό σεντόνι ονείρων και σκεπάζει όλη τη Γη. 
Τόσο μοναδικό είναι το βιβλίο της Βασιλικής! Μοναδικό όσο η Ποίηση!
Κάθε λέξη, κάθε φράση, κάθε σελίδα του, φωτεινά παράθυρα, μονοπάτια και δρόμοι στη Δημιουργική Φαντασία των Παιδιών, απαραίτητο εφόδιο στην είσοδό τους στην ενήικη ζωή.
Φιλοσοφικές αναζητήσεις και απόψεις, που εμείς οι μεγάλοι τις ψάχνουμε σ' όλη μας τη ζωή, αναδύονται από μικρές απλές, καθαρές λέξεις, όπως είναι η παιδική σκέψη και ψυχή.
Το μοίρασμα, λέει, των ηλιχτίδων, “…μπορεί να φαίνεται διασκεδαστικό, αλλά αυτό δε σημαίνει πως είναι και εύκολο. Άλλοτε τους εμποδίζει η κακοκαιρία, άλλοτε το σκοτάδι και καμιά φορά οι ίδιοι οι άνθρωποι! Μερικοί αλλάζουν πλευρό για να συνεχίσουν τον ύπνο τους, άλλοι τις αφήνουν να γλιστρήσουν μέσα απ' τα χέρια τους κι άλλοι φτάνουν στο σημείο να τις κλωτσούν. Ύστερα παραπονιούνται πως τίποτα δεν πάει καλά κι όλα τους φταίνε. Ευτυχώς είναι λίγοι…”
Με λόγια μικρά και σταράτα, η Μεγάλη Αλήθεια της ζωής μας.

Και φτάνει η στιγμή, μετά από χίλια χρόνια, ο Μεγάλος Αχτιδοϋφαντής να παραδώσει τη θέση του στον Νέο Διάδοχό του. Πρέπει οι Ταχυδρόμοι να μοιράσουν τις ηλιαχτίδες χωρίς στοιχεία παραλήπτη. Πρέπει ο καθένας να βρει πού θα δώσει την ηλιαχτίδα του, ώστε να την πολλαπλασιάσει χίλιες φορές. Και σ' αυτό το σημείο η συγγραφέας συγκινεί και κερδίζει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη. Η κορύφωση του έργου, η Κάθαρση! Ναι, αυτή η μαγική στιγμή που απογειώνει τα έργα στο Αρχαίο Δράμα και σε όλα τα μεγάλα έργα των δημιουργών στην παγκόσμια πορεία του Πολιτισμού.
Είναι η στιγμή που ο μικρός Χαρίτωνας χώνει την ηλιαχτίδα του στην τσέπη ενός πιλότου που...
Θέλω να σταματήσω εδώ. Το βράδυ αυτό της παρουσίασης στο βιβλιοπωλείο “Το Δέντρο”, ανήκει στη Δημιουργό του Αχτιδοϋφαντή. Και μαζί όλα τα συναισθήματα που θα γεμίσουν τις καρδιές μας με τη μαγική αφήγηση που θα μας χαρίσει.
Θα ήθελα μόνο να επισημάνω πως σ' αυτή τη στιγμή της κορύφωσης του έργου της, δένει το φανταστικό με το πραγματικό, μοναδικά, με μια ηλιαχτίδα! Και τα παδιά περνούν την Πύλη της Γνώσης, της Ενσυναίσθησης, με Φως της Αγάπης.
Όσο για την εικονογράφηση, είναι ένα άλλο υφαντό από φως. Έργο Τέχνης! Η Αιμιλία Κονταίου έστησε ένα εξαιρετικό σκηνικό και έδωσε πνοή στους ήρωες. Εικονογράφησε αγγίζοντας την ψυχή του Αχτιδοϋφαντή! Αγγίζοντας την ψυχή της Βασιλικής!
Δούλεψα πάνω στο βιβλίο με μαθητές από Α ΄ μέχρι και Στ ' Δημοτικού, στα Εκπαιδευτήρια Ροδίων Παιδεία, στο μάθημα της Θεατρικής Αγωγής. Εμπειρία μοναδική. Πολυεπιίπεδη η εγγραφή του κειμένου πάνω στα παιδιά, στη βιωματική μάθηση. Οι πιο δύσκολοι αναγνώστες-ακροατές για ένα βιβλίο με το συγκεκριμένο σχήμα, που θεωρείται πιο παιδικό, είναι οι μαθητές της Στ΄ τάξης. Φτάνοντας στο σημείο της κορύφωσης όμως, τους παρέσυρε η συναισθηματική φόρτιση που ενεργοποιεί η Τέχνη του Λόγου της Βασιλικής και μετουσιώθηκε το κείμενο σε μοναδικά Θεατρικά Δρώμενα. 
Δουλέψαμε με τον Αχτιδοϋφαντή και στο εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής για παιδιά. Τα κείμενά τους, δώρο για σένα Βασιλική μας!
Σ' ευχαριστούμε από καρδιάς!

Ρόδος, 18 Δεκεμβρίου 2015 
Βιβλιοπωλείο “Το Δέντρο”
Διοργάνωση: Σύλλογος Πελοποννησίων Ρόδου.
Κριτική παρουσίαση: Μυρσίνη Λενούδια,
Εκπαιδευτικός Θεάτρου

No comments:

Post a Comment

Σχόλια