και αν δούμε και λίγο φιλοσοφικά αυτό που λέει στην αρχή, "στους τίτλους οι αλλαγές" ποιος αποφασίζει (ξαναλέω, φιλοσοφικά) τι είναι δικό σου και τι δεν είναι??
Ευχαριστούμε για την ανάρτηση, Βασιλική. Έγραψα περί αυτής στο "Αντίφωνο", υπό τον τίτλο "Λόγοι ευφροσύνης και αλήθειας": Ευφρόσυνη η συνέντευξή σου, αγαπητέ Αλέξανδρε! Σ' ένα κλίμα ζεστό, πέρα από καθωσπρεπισμούς και λογοτεχνικές πόζες, με πολύ χιούμορ, ειλικρίνεια και αυτοσαρκασμό, μας δείχνεις πώς το γράψιμο μπορεί να γίνει άθλημα ζωής, προσπάθεια κατάδυσης του νου στην καρδιά, εναρμόνιση του αισθήματος και του έλλογου μέσα μας και πώς μια αληθινή αναζήτηση οδηγεί στην Εκκλησία. Πώς το εργαστήρι του συγγραφέα, αντί για αναζήτηση τεχνικής, μπορεί να γίνει τόπος εύρεσης της προσωπικής αλήθειας. Πώς τα γραφόμενά μας, ο λόγος μας, είναι μια αντιγραφή, κατά το "δὀς μοι λόγον Λόγε, μὴ σιγῶν παρέλθῃς με" του αγίου Ρωμανού του μελωδού. Μου θύμισες το απολυτίκιο του σήμερον εορταζομένου αγίου Γρηγορίου του θεολόγου (στίχους του οποίου μνημόνευσες): "Ὡς γὰρ τὰ βάθη τοῦ Πνεύματος εκζητήσαντι, καὶ τὰ κάλλη τοῦ φθέγματος προσετέθη σοι". Εύχομαι σ' αυτά τα κάλλη και τα βάθη να σε οδηγήσει η ειλικρινής αναζήτησή σου.
και αν δούμε και λίγο φιλοσοφικά αυτό που λέει στην αρχή, "στους τίτλους οι αλλαγές" ποιος αποφασίζει (ξαναλέω, φιλοσοφικά) τι είναι δικό σου και τι δεν είναι??
ReplyDeleteΕυχαριστούμε για την ανάρτηση, Βασιλική.
ReplyDeleteΈγραψα περί αυτής στο "Αντίφωνο", υπό τον τίτλο "Λόγοι ευφροσύνης και αλήθειας":
Ευφρόσυνη η συνέντευξή σου, αγαπητέ Αλέξανδρε!
Σ' ένα κλίμα ζεστό, πέρα από καθωσπρεπισμούς και λογοτεχνικές πόζες, με πολύ χιούμορ, ειλικρίνεια και αυτοσαρκασμό, μας δείχνεις πώς το γράψιμο μπορεί να γίνει άθλημα ζωής, προσπάθεια κατάδυσης του νου στην καρδιά, εναρμόνιση του αισθήματος και του έλλογου μέσα μας και πώς μια αληθινή αναζήτηση οδηγεί στην Εκκλησία.
Πώς το εργαστήρι του συγγραφέα, αντί για αναζήτηση τεχνικής, μπορεί να γίνει τόπος εύρεσης της προσωπικής αλήθειας.
Πώς τα γραφόμενά μας, ο λόγος μας, είναι μια αντιγραφή, κατά το "δὀς μοι λόγον Λόγε, μὴ σιγῶν παρέλθῃς με" του αγίου Ρωμανού του μελωδού.
Μου θύμισες το απολυτίκιο του σήμερον εορταζομένου αγίου Γρηγορίου του θεολόγου (στίχους του οποίου μνημόνευσες): "Ὡς γὰρ τὰ βάθη τοῦ Πνεύματος εκζητήσαντι, καὶ τὰ κάλλη τοῦ φθέγματος προσετέθη σοι".
Εύχομαι σ' αυτά τα κάλλη και τα βάθη να σε οδηγήσει η ειλικρινής αναζήτησή σου.
Theo, ιδιαίτερο εύστοχο το σχόλιό σου!
ReplyDelete