Σκέφτομαι σήμερα πως κάποια σημασία θα έχει το γεγονός πως κάθε πόλη έχει τον προστάτη της άγιο, τον πολιούχο της.
Και σκέφτομαι ακόμα πως πέρασαν πολλά χρόνια που δεν επισκεπτόμουν τον άγιο Δημήτριο, πολιούχο της Θεσσαλονίκης, τέτοια μέρα, εξαιτίας των αποκρουστικών για μένα κοσμικών εκδηλώσεων την μέρα της γιορτής του, όπου πολιτικοί παρευρίσκονταν στον ναό του προκαλώντας χειροκροτήματα που πάντα θεωρούσα πως δεν αρμόζουν σε ανάλογες περιστάσεις.
Πριν από τρία χρόνια μάλωσα τον εαυτό μου πολύ έντονα και τον επέπληξα για την άρνησή του να τιμά τον άγιο με τέτοιες δικαιολογίες που μου φάνηκαν ξαφνικά τόσο παιδιάστικες σαν πείσμα μωρού που δεν του αρέσει ένα φαγητό και κλείνεται στο δωμάτιό του θυμωμένο θέλοντας πολύ να πέσουν οι άλλοι στα γόνατά του και να το παρακαλέσουν να φάει, να του δώσουν σημασία εν τέλει, να το προσέξουν. Τι ανοησίες.... ή πιο σωστά: πόσο ανόητη είμαι... είπα. Κι έτσι άρχισα να πηγαίνω στην εκκλησία του αγίου ή στον εσπερινό της γιορτής του ή μετά από μέρες όταν γίνεται η τελετή για το μύρο του και το λείψανό του εκτίθεται για προσκύνημα. Πάλι δεν πήγαινα στην εορταστική λειτουργία του, γιατί μάλλον δεν μπορούσα να παρακάμψω όλα όσα με ενοχλούσαν και ακόμα με ενοχλούν, όμως τουλάχιστον με έναν τρόπο τον έβαλα πάλι στη ζωή μου.
Το παράδοξο όμως είναι ότι διαπίστωσα πως αυτός ο άγιος, ανεξάρτητα αν εγώ τον θυμάμαι ή όχι, αν τον τιμώ ή όχι, με έλκει πλέον με τρόπο που συχνά δεν ελέγχω και ανταποκρίνομαι στην έλξη του άνευ όρων. Δεν πάνε τρεις μέρες που χωρίς καθόλου να μου περάσει από το νου πως πλησιάζει η γιορτή του και ενώ κατέβαινα στο κέντρο της πόλης για δουλειές, είπα να κατέβω μια στάση παρακάτω με το λεωφορείο για να προσκυνήσω. Με έκπληξη διαπίστωσα πως εκτός από τον άγιο με περίμενε εκεί και η Παναγία η Τριχερούσα φερμένη από ένα μοναστήρι του Έβρου, αντίγραφο της εικόνας που φυλάσσεται στο άγιον Όρος. Σπάνιας ομορφιάς και υψηλής αισθητικής εικόνα, όπου τα ασημένια φωτοστέφανα της Παναγίας και του Ιησού είναι στολισμένα με κόκκινες πέτρες σα ρουμπίνια χαρίζοντας μια αυτοκρατορική αίγλη στα Θεία Πρόσωπα. Μετά μπήκα στο παρεκκλήσι του αγίου Ευθυμίου, δεξιά του Ιερού, που σσνήθως είναι άδειο και δεν το επισκέπτονται οι πιστοί γιατί ελάχιστοι γνωρίζουν την ύπαρξή του. Είναι μια γωνιά στην οποία πολλές φορές ακούμπησα και το οποίο θεωρείται πολύ πιθανόν από τους επιστήμονες πως είναι αγιογραφημένο από τον Μανουήλ Πανσέληνο.
Δεν θέλω να γράψω περισσότερα. Χωρίς να ξέρω καλά καλά τι ήθελα να γράψω σήμερα, επιστρέφοντας από την λειτουργία της μονής Βλατάδων, έγραψα αυτά τα λίγα λόγια γιατί αισθάνθηκα την ανάγκη μ' έναν τρόπο, έστω φτωχό και ανάξιο της γιορτής, να τιμήσω τον προσφιλή μου άγιο η παρουσία του οποίου στην πόλη ήταν και είναι ιδιαίτερα σισθητή, συμπαθής, ελεήμων, προστατευτική και καθοδηγηρική στο δύσκολο δρόμο που ο καθένας μας περπατάει.
Βοήθειά μας ο άγιος και χρόνια πολλά στου Δημήτρηδες και στις Δήμητρες!
Αύριο με το καλό φεύγω για Hong Kong για την συναυλία του Εν Χορδαίς στο φφεστιβάλ των Δρόμων του Μεταξιού, και ελπίζω πως επιστρέφοντας κάτι θα έχω να γράψω γι' αυτό το ταξίδι.
Kαλό ταξίδι να έχετε, με το καλό να επιστρέψετε...γεμάτοι ομορφιές...
ReplyDeleteΒασιλική, χρόνια πολλά και καλά!
ReplyDeleteΚαλό ταξίδι, επιτυχία στην εμφάνιση του "Εν χορδαίς" (που τη θεωρώ εκ των προτέρων δεδομένη), και περιμένουμε τις εντυπώσεις.
Ο Πολιούχος βοήθεια όλων μας!
Aerapatera μου σ' ευχαριστούμε πολύ!!!! Μακάρι να γεμίσουμε ομορφιές για να τις μοιράσουμε... ευχούλες....
ReplyDeleteΒοήθειά μας πάντα Α. και σ' ευχαριστώ για τις ευχές!
ReplyDeleteΧρόνια Πολλά Βασιλικούλα!
ReplyDeleteΚαι 'γω παρόμοια συναισθήματα νοιώθω για την εορτή του Αγίου (δεν είσαι μόνη).
Καλό μεταξένιο ταξίδι!
Καλό ταξίδι και καλή επιτυχία επίσης...
ReplyDeleteΦιλιά πολλά...
Είμαι αναγνώστης του blog αρκετό καιρό... με την παρούσα ανάρτηση θα ήθελα να εκδηλώσω κι εγώ τον ενθουσιασμό μου για τα όσα λέτε... Θα ήθελα καταρχάς να σας συγχαρώ!!!
ReplyDeleteΤελικά λοιπόν, έτσι είναι... όσο πιο κοντά πάει κανείς στον Άγιο, τόσο πιο κοντά έρχεται αυτός σε εκείνον... είναι τελικά αυτό που λένε ότι "ο Χριστιανισμός, η Ορθοδοξία επιβιώνεται". Είναι στα αλήθεια θαυμαστό το ό, τι μπορεί να συμβεί στον καθένα όταν πλησιάζει τον Θεό! Το μόνο σίγουρο είναι ότι ΠΟΤΕ δεν περιγράφονται με λόγια... και είμαι σίγουρος ότι κι εσείς, τα όσα μας λέτε σε αυτή την ανάρτηση, είναι μόνο μερικές κουβέντες(πολύ όμορφες βέβαια) από τα όσα νιώσατε!...
Χρόνια πολλά λοιπόν σε όλους μας και ιδιαιτέρως στους εορτάζοντες!
Εύχομαι όλα να σας πάνε καλά με ό, τι προγραμματίζετε και ο Άγιος που ευλαβείστε, να είναι πάντα μαζί σας!
Καλό ταξείδι και καλή επιτυχία.
ReplyDeleteΚαλώς σας βρίσκω και ευχαριστώ εκ των υστέρων για τις ευχές και όσα γράψατε. Όλα πήγαν πάρα πολύ καλά και θα ακολουθήσουν μάλλον αρκετές αναρτήσεις αναλυτικές, πρώτα ο Θεός, γεροί να είμαστε, και μόλις επανέλθω κι εγώ λίγο στα ωράρια τα κανονικά μας, γιατί η διαφορά της ώρας με έχει αποσυντονίσει. Αυτό που μπορώ να πω εδώ τώρα είναι πως για μένα ήταν ένα εξαιρετικό ταξίδι, πλούσιο, μοναδικό, ανεπανάληπτο και χαίρομαι πάρα πολύ που το αξιώθηκα! Καληνυχτώ! Νύχτα δεν είναι εδώ;
ReplyDelete