Τώρα που το ποίημα έγινε αίμα μου
αυτοκτονία θα ήταν να το γράψω
Μέσα σε λίγες λέξεις
από αιμοραγία θα πέθαινα
Τώρα που το ποίημα αίμα ρέει
να κολυμπήσεις πρέπει μέσα του
να με διαβάσεις
-κι αυτό σα θάνατος μυρίζει
Είναι ακριβό ένα ποίημα όταν γίνει αίμα
Αν το πουλήσω
ο αγοραστής θα ζήσει πλούσια και άνετη ζωή
κι εγώ καθόλου ευκαταφρόνητα
-σα μούμια
Αν το σκορπίσω
ακόμα κι ένας βάτραχος
ανέλπιστα σε πρίγκιπα θα μεταμορφωθεί
κι εγώ θα σέρνομαι
αποφόρι άδειο
Αν το φυλάξω
μόνο για σένα θα είναι -που είσαι ο κόσμος όλος-
μήπως ερχόμενη η αγάπη σου -κι όλου του κόσμου αγάπη-
μας πάει μια δρασκελιά πέρα απ' το θάνατο
-μιας και να τον αποφύγουμε ολότελα
αδύνατον μου μοιάζει
Μια δρασκελιά λιγάκι παραπέρα
Εκεί που το αίμα γίνεται νερό
και το νερό αέρας
Το ποίημα πλέκει προσευχή
κι η προσευχή τη Λάμψη.
Η φωτογραφία είναι του Ηλιογράφου μας.
Υπέροχο!
ReplyDeleteΠανεμορφο ποίημα Βασιλική μου...
ReplyDeleteΚαλησπέρα/καλημέρα απο ΝΖ...
Φιλια...
βασιλική, σε ευχαριστώ που γράφεις και διαβάζοντάς σε ξεμπλέκω λίγο ακόμα το κουβάρι μου... συνέχισε!
ReplyDeletepink floyd, σ' ευχαριστώ! καλό βραδάκι!
ReplyDeleteArtanis, πάρα πολύ ευχαριστώ για τα υπέροχα λουλούδια, περιμένω πώς και πώς να περάσω λίγη ώρα στον κήπο σου! καληνύχτα!
ReplyDeleteorlando, μακάρι να ξεδιαλύνουμε όλοι λίγο λίγο το κουβάρι μας όπως εσύ! Ώρα για ύπνο, καληνύχτα γλυκιά!
ReplyDeleteΝα που το έγραψες κι έπλεξε την προσευχή κι η Λάμψη έφτασε σε όσους το είδαν.
ReplyDeleteΚαλό βραδάκι και καλή Κυριακή
ReplyDeleteφωτεινότατε φίλε μου!
….Αλήθεια, πίστεψε με αν αφήσω το βράχο θα μαράνω και γω, όσο και να με ποτίζεις, ο΄τι και να με ποτίζεις θα μαράνω, και ως όναρ παρέρχεται και διαλύεται πας άνθρωπος. Σχεδόν όλα στη ζωή μας είναι μια κίνηση φυγής από τη μόνη πραγματικότητα, το θάνατο!
ReplyDeleteΟι πραγματικότητες για μένα είναι δύο:
ReplyDeleteο θάνατος και η Ανάσταση! Καλό βραδάκι και μια ωραία εβδομάδα γεμάτη ευωδιές της Άνοιξης!
καλησπέρα Βασιλική μου!!!!
ReplyDeleteΠαιρνω άδεια απο τη σημαια και διαβαζω απόψε στην εκπομπή πως είσαι
"Ενας ανάποδος άνθρωπος"
Φιλια πολλά
Νανά
Βοήθειά σου Νανά μου και σ' εσένα και στους ακροατές σου! Φιλιά!
ReplyDeleteΟμορφη μουσική, όμορφα λόγια...
ReplyDeleteγίνονται προσευχή, γίνονται αγάπη και τον θάνατο αν δεν νικούν λίγο τον ξεγελούν.
Καλό σου βράδυ
Καλή μου Αλεξάνδρα, να είσαι πάντα καλά!
ReplyDeleteΩραιότατο σχόλιο! Καλό βραδάκι!
Λάτρεψα το βιβλίο σου,ένιωσα πως περπατούσαμε μαζί στην Θεσσαλονίκη και βλέπαμε τα ίδια πράγματα!Σχολιάζεις και παρατηρείς ό,τι και η δική μου ματιά κι αυτό με συγκινεί βαθιά.Αγαπώ αυτήν την πόλη,είναι η μάνα μου που έχασα,η αδελφή μου που ζει μακριά,η φίλη που ζει δίπλα μου και παράλληλα τόσο μακριά μου!Σ΄ευχαριστώ για την ευαισθησία σου,την τρυφερότητα της ματιάς σου και το μικρό παιδί που διέσωσες ως τώρα μέσα σου!Νιώθω σαν να σε ξέρω από καιρό!Καληνύχτα και Καλή Ανάσταση!
ReplyDeleteΕυχαριστώ πάρα πολύ για αυτό το γεμάτο ειλικρίνεια και θέρμη γράμμα, -δεν το θεωρώ σχόλιο αυτό. Να είσαι καλά και πρώτα σ' εσένα τώρα και ελαφρώς προτρέχοντας θα πω:
ReplyDeleteΧριστός Ανέστη!
Αληθώς ανέστη ο Κύριος!!!
ReplyDeleteΕυχαριστώ πολύ!
Στεναχωρέθηκα γιατί έμαθα για την παρουσίαση που έκανες στον Ιανό για το παραμύθι της μουσικής,μία μέρα μετά!
Δεν πειράζει,την επόμενη φορά!
Καληνύχτα!
Την επόμενη! Καλό βραδάκι!
ReplyDelete