Αντιποίημα

Τώρα που το ποίημα έγινε αίμα μου

αυτοκτονία θα ήταν να το γράψω

Μέσα σε λίγες λέξεις 

από αιμοραγία θα πέθαινα

Τώρα που το ποίημα αίμα ρέει

να κολυμπήσεις πρέπει μέσα του

να με διαβάσεις

-κι αυτό σα θάνατος μυρίζει

Είναι ακριβό ένα ποίημα όταν γίνει αίμα

Αν το πουλήσω

ο αγοραστής θα ζήσει πλούσια και άνετη ζωή

κι εγώ καθόλου ευκαταφρόνητα

-σα μούμια

Αν το σκορπίσω

ακόμα κι ένας βάτραχος

ανέλπιστα σε πρίγκιπα θα μεταμορφωθεί

κι εγώ θα σέρνομαι

αποφόρι άδειο

Αν το φυλάξω

μόνο για σένα θα είναι -που είσαι ο κόσμος όλος-

μήπως ερχόμενη η αγάπη σου -κι όλου του κόσμου αγάπη-

μας πάει μια δρασκελιά πέρα απ' το θάνατο

-μιας και να τον αποφύγουμε ολότελα

αδύνατον μου μοιάζει

Μια δρασκελιά λιγάκι παραπέρα

Εκεί που το αίμα γίνεται νερό

και το νερό αέρας

Το ποίημα πλέκει προσευχή

κι η προσευχή τη Λάμψη.

Η φωτογραφία είναι του Ηλιογράφου μας.