« Ὁ Λόγος ποὺ ἔχω ἔρθει
ἐδῶ εἶναι
γιὰ νὰ ἀνάψω τὸ κεράκι
μου ἀπὸ τὸ Ἄκτιστον
τὸ Φῶς.»
........................................................................
Ο αγαπημένος μας Γιάννης Ζήκας, το άναψε το κεράκι
που τόσο λαχταρούσε.
Χθες ανάψαμε κι εμείς απ' αυτόν τα δικά μας.
Να γλυκαθεί η λύπη του αποχωρισμού.
Να μεταλαμπαδευτεί μέσα μας -παρακαλούμε
το Φως που λάτρεψε. Το Φως που ενώθηκε μαζί του.
Την ευχούλα σου Γιαννάκη μας...
Και καλήν αντάμωση...
Καλό του ταξίδι...
ReplyDeleteΚαλησπέρα Βασιλική μου...
Καλο του Ταξιδι κι απο μενα.
ReplyDeleteΠολλά δυσάρεστα μας φύλαγε το τέλος του χρόνου..
ReplyDeleteΚαλό του ταξίδι..
Να είσαι καλά.
Απώλεια μεγάλη για όσους μένουμε πίσω να χάνουμε πρόωρα ανθρώπους που φωτίζουν τη ζωή μας.
ReplyDeleteΟ υπολογιστής μου ασθενεί και ζητώ να με συγχωρέσετε που δεν απάντησα, -όχι πως είχα και τίποτα να πω...-
ReplyDeleteΕύχομαι καλό τριήμερο σε όλους και με το καλό τα λέμε την Δευτέρα, μετά το format!
Μόλις πριν από τρεις μέρες πληροφορήθηκα την αποδημία του. Τον είδα τελευταία φορά στις 30 Οκτωβρίου. Ενώ ήταν φανερὀ ότι υπέφερε, αντιμετώπιζε τη δοκιμασία του με τόση χαρά, αισιοδοξία και πίστη, ευχαριστώντας τον Θεό για την αρρώστια και τα παιδιά του, που του φέρθηκαν τόσο καλά, ενώ θεωρούσε ότι ο ίδιος είχε κάνει ελάχιστα γι' αυτά.
ReplyDeleteΑς εύχεται και για μας στον Χριστό που τόσο αγάπησε!
Thiv, είναι έτσι ακριβώς όπως τα λες. Τον ζήσαμε αρκετά κοντά όλον αυτόν τον καιρό. Ήταν λουσμένος στο Φως, ό,τι έλεγε ήταν ποίημα... Θα εύχεται, είμαι σίγουρη γι' αυτό και νομίζω πως το κάνει ήδη...
ReplyDelete