Με τους μαθητές της Δευτέρας Γυμνασίου της Ελληνογαλλικής Σχολής πριν λίγες μέρες στην Αθήνα συζητήσαμε πάνω στο βιβλίο μου "Ο μικρός μονομάχος" που είχαν να το διαβάσουν μέσα στις διακοπές του Πάσχα. Μου φάνηκαν μεγάλα αυτά τα παιδιά, μεγαλύτερα από την ηλικία τους. Σοβαρά, σκεπτόμενα, προβληματισμένα και πολύ ευαίσθητα. Έχω την εντύπωση πως τα δυο τελευταία δύσκολα χρόνια που τους βρήκαν με την είσοδό τους στο γυμνάσιο στάθηκαν ένα γεγονός που τα τραυμάτισε ή τουλάχιστον τα δυσκόλεψε πολύ κι ίσως να ήταν κι αυτός ο λόγος που τα ένιωσα και μεγαλύτερα... Εύχομαι ολόψυχα οι μικροί μας μονομάχοι να νικήσουν και αυτή τη φορά -και να νικούν πάντα- τις αντιξοότητες της ζωής και να μας χαρίζουν το φως που κατά φύση κουβαλούν!
Ευχαριστώ το υπέροχο αυτό σχολειό και τους ανθρώπους του!
No comments:
Post a Comment
Σχόλια