Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου

Αυτόν θέλω ν' αγαπήσω, 
τον δυνατό όπως ο πατέρας μου
Και αδύναμο όπως το παιδί μου
Που ξέρει πιο πολλά από μένα
Που πιο μακριά από μένα βλέπει
Που αγρυπνά όταν κοιμάμαι
Που αν φύγω μακριά, θρηνεί
Χωρίς εσένα δεν ζω
Που έρχεται να πέσει στην αγκαλιά μου
Και πάνω απ' τα μαλλιά του 
πουλιά πετούν
Και ξέρω, όχι, δεν πετούν


Μαρία Λουίζε Κασνίτς
Δεν έχασα εσένα όλον τον κόσμο έχασα, Γερμανόφωνη ερωτική ποίηση, ανθολόγηση - μετάφραση Ντάντη Σιδέρη Σπεκ, εκδ. Γαβριηλίδη, 2013) 

Μπορεί καμιά φορά να μας έρχονται και λίγο παλαβά πράγματα να κάνουμε, μα άμα τα νιώθουμε, εγώ λέω να τα κάνουμε, μόνο κακό μην κάνουν σε κανέναν. Έτσι, τώρα θέλω αυτό το ποίημα στη μνήμη του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου ν' αφιερώσω, μαζί μ' αυτή τη φωτογραφία που τράβηξα σήμερα, του Θερμαϊκού μέσα στην πάνφωτη από πέπλα θαλπωρής ομίχλη μ' αυτά τα γιγάντια πλοία, άλλοτε οριζόντια κι άλλοτε εγάρσια στο βλέμμα μου να με ταξιδεύουν στο άμποτε...

Τέσσερις γιους είχε ο δίκαιος Ιωσήφ, όταν μνηστεύτηκε την Παναγία μας, τον Σίμωνα, τον Ιωσή, τον Ιούδα και τον Ιάκωβο, μα δε θεωρούνται όλοι αδέλφια του Κυρίου, όχι. Όταν κάποτε ο Ιωσήφ θέλησε να μοιράσει την περιουσία του, αποφάσισε να τη μοιράσει στα πέντε, και όχι στα τέσσερα, θέλοντας να δώσει ένα μερίδιο και στον Ιησού, κι ας μην ήταν παιδί του σαν τ' άλλα. Οι τρεις πρώτοι γιοι, όμως, αντέδρασαν. Θεώρησαν άδικο, τον δίκαιο πατέρα τους. Τότε, ο Ιάκωβος πήγε στον Ιησού και του είπε: "Εγώ σου δίνω το μερίδιό μου, κι αν δε θέλεις να γίνει έτσι, τότε ας το έχουμε μαζί, ας είμαστε συγκληρονόμοι". Έσκυψε τότε ο Ιησούς και τον φίλησε ευχαριστώντας τον, κι ας μην είχε ανάγκη καμιά περιουσία, κι από τότε ονομάζεται ο Ιάκωβος Αδελφόθεος κι ήταν ο ίδιος ο Ιησούς που με τα χέρια Του τον έκανε επίσκοπο Ιεροσολύμων, τον πρώτο. 

Αυτά αναφέρει στο "Φθινοπωρινό Συναξάρι" ο αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουσένης, κι εμένα με συγκίνησε πολύ αυτό το στιγμιότυπο της ζωής του αγίου, του υπεράνω βιοτικών αγαθών και περιουσιών, που συχνά, κι από τότε ακόμα, γίνονται αντικείμενα έρδιας και χωρίζουν οικογένειες, ωσάν να πρόκειται για κάτι που το παίρνεις μαζί σου. 

Την ευχούλα του αγίου να έχουμε και να υποδεχθούμε και τον Πατριάρχη μας στη Ι.Μονή Βλατάδων που θα έρθει να κάνει την κουρά ενός μοναχού της Μονής, και τόσες μέρες πάει απ' τον ένα τόπο στον άλλο, κι ευλογεί, εγκαινιάζει, λειτουργεί, υποδέχεται και μας αγαπά με αγάπη γνήσια πατρική.