Labels

Friday, October 28, 2011

Ο Αόρατος Πόλεμος



Με αφορμή την προχθεσινή γιορτή του πολιούχου μας Αγίου Δημητρίου, μαζευτήκαμε το μεσημέρι της Τετάρτης μερικοί φίλοι να γευματίσουμε και να χαρούμε παρέα την ημέρα. Το ερώτημα που μας έκαιγε όλους μας, δεν άργησε να εκφραστεί.

Ο προστάτης άγιος της πόλης μας, που τόσες και τόσες φορές την έσωσε από αλλόφυλους λαούς, αλλά και φυσικές καταστροφές, κατόπιν θερμής παράκλησης των κατοίκων της, πρωτοστατεί ακόμη στις καρδιές πολλών Θεσσαλονικέων ως παντοτινός βοηθός και υπερασπιστής των ίδιων, αλλά και της Θεσσαλονίκης. Το ερώτημά μας ήτανε το εξής:
σήμερα από ποιον ζητούμε από τον άγιο να ελευθερώσει την πόλη; Ποιο είναι το όνομα και το πρόσωπο του εχθρού; Ποια είναι η προέλευσή του και η πίστη του; Ποια τα όπλα του και οι λοιπές πολεμικές μηχανές του; Ποιες οι μέθοδοι επίθεσης; Και είναι άραγε εκτός των τειχών ή έχει ήδη διεισδύσει δολίως μέσα από μια Κερκόπορτα που ξεχάσαμε μισάνοιχτη;

Είναι οι "αγορές"; Και τι θα πει "αγορές"; Και πώς να ζητήσεις από τον άγιο να σε λυτρώσει απ' αυτές;  Είναι τα δελτία ειδήσεων που τα νέα τους κατήντησαν αποκλειστικά οικονομικά; Είναι ένα συνολικότερο ξεπούλημα γης, ιδεών, αρχών, καθημερινότητας και βιοπάλης που δεν μπορείς ούτε κι αυτά καλά να ορίσεις ούτε όμως κι αυτούς που τα βγάζουν στο σφυρί;

Το ότι εδώ και καιρό βρισκόμαστε εν μέσω ενός πολέμου, είναι κάτι που λίγο πολύ το αισθανόμαστε οι ππερισσότεροι. Δεν είμαστε καθόλου βέβαιοι όμως ούτε για το στρατόπεδο στο οποίο ταχθήκαμε, ούτε για το αντίπαλο στρατόπεδο. Δεν ξέρουμε καλά καλά αν αυτό αφορά την πόλη, την χώρα, την Ευρώπη, τον κόσμο. Δεν είμαστε καθόλου βέβαιοι για το ποιοι υπερασπίζονται τα δίκαια, απέναντι σε ποιους και με τι τρόπους. Παρακολουθούμε αντιδράσεις  που φαινομενικά στοχεύουν στη διασφάλιση της ευρυθμίας και την προστασία μας, αλλά που λειτουργούν κατ' ουσίαν τόσο διαλυτικά όσο εύχονται και προσπαθούν αυτοί που θέλουν να κυριασρχήσουν και να εκμεταλλευτούν ό, τι με τόσο σαφείς αγώνες κατόρθωσαν άνθρωποι, έλληνες αγωνιστές, που πολεμώντας απέναντι σε συγκεκριμένους εχθρούς, ύψωσαν το ανάστημά τους φωνάζοντας "ΟΧΙ", εννοώντας "ΟΧΙ" και πληρώνοντας αυτό το περήφανο "ΟΧΙ" με το αίμα τους.

Ποιος είναι λοιπόν, σήμερα ο εχθρός; Από ποιον κινδυνεύουμε; Ποιον τρέμουμε και απέναντι σε ποιον οφείλουμε να οπλιστούμε, να παραταχθούμε σε θέση μάχης και να πολεμήσουμε; Θα ήταν πολύ εύκολη η απάντηση αν αυτός ο εχθρός προσωποποιούνταν μόνο στους διαβρωμένους και κατά το πλείον τουλάχιστον ανίκανους, για να μην πω και ανήθικους, πατριδοκάπηλους, πολιτικούς μας. Πολύ φοβαούμαι πως υποτιμούμε τον εχθρό αν τον ονομάσουμε κατ' αυτόν τον τρόπο.

Ο πόλεμος σήμερα είναι αόρατος, όσο κι αν έχει ορατές επιπτώσεις στη ζωή μας. 
Ο εχθρός είναι απρόσωπος, όσο κι αν κατατροπώνει το δικό μου και το δικό σου πρόσωπο.
Οι μέθοδοι του εχθρού είναι ασύλληπτες, καμουφλαρισμένες, άπιαστες από τον κοινό νου μας.

Σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι και άκρη δε βγάζω. Δε με βοηθούν οι αναλυτές, τα δελτία ειδήσεων, η τρομοκρατία που καλλιεργείται, ο φόβος που τρυπώνει από παντού στα σπίτια μας και στις καρδιές μας. Δε με βοηθούν τα μέτρα, οι απειλές, τα άγνωστα κέντρα εξουσίας.

Όλα είναι ομιχλώδη και θαρρώ πως αυτό είναι το όπλο του σημερινού εχθρού. Όλα καταφθάνουν σαν απειλητκές σκιές μέσα στο ημίφως. Και γι' αυτό το μόνο που μπορώ να πω είναι πως σ' έναν αόρατο πόλεμο, αρμόζει μια αόρατη προσευχή. Ο Θεός ξέρει, ο άγιος Δημήτριος και η Παναγία ξέρουν. Ξέρουν καλύτερα από εμάς και μπορούν σίγουρα καλύτερα. Ας μας σκέπουν κι ας μας οδηγούν. Ας μας ελευθερώσουν κι ας μας χαρίσουν πίστη, ελπίδα και δύναμη.




13 comments:

  1. καλή μου Βασιλικούλα, θα αφήσω σε εσένα την ανάλυση αλλά και την αλλοίωση ενός πολύ γνωστού Αμερικάνικου λογοπαιγνίου που λέει: Don't Beat around the Bush.στην πραγματικότητα όμως ο πόλεμος ξεκινάει από εμάς τους ίδιους και συγκεκριμένα από τα μοντέλα που υιοθετούμε και τόσο πιστά έχουμε αναλύσει, από τις δικές μας γραμμές. είναι σαν να ζητάς από τον κόσμο να σταματήσει να σε πολεμάει, για να έχεις την ησυχία σου και την ηρεμία σου και στη συνέχεια εσύ να τον πολεμήσεις επί χίλια, όμως αυτά ξεκινούν από τις δικές μας ομπρέλες ιδανικών διότι απλά το μοντέλο μπορεί να τα προβλέψει. το πρόβλημα δεν λύνεται αν δεν κάνεις συμβάσεις με τον εαυτό σου και μόνο εσύ μπορείς να κοπιάσεις ώστε να εξευγενιστείς. θα σου φέρω το παράδειγμα όλων των αγανακτισμένων και όλων αυτών που πλακώνονται σήμερα στις παρελάσεις και δεν είναι κουκουλοφόροι. όλοι αυτοί όταν ήρθαν οι Ολυμπιακοί στην Αθήνα το 2004 και τότε δεν υπήρχε αυτή η κρίση, θα σου έβγαζαν λογύδρια για την ποιότητα της οικογένειας, την ευημερία και τις δήθεν επαγγελματικές τους ταυτότητες στις υποτιθέμενες καλές εταιρείες, τα δήθεν κελεπούρια. όλοι αυτοί λοιπόν που αγανακτούν και πλακώνονται στις πορείες σήμερα είναι τα Golden Boys του μάρκετινγκ?? απλά από ένα σημείο κι έπειτα όλοι τους και με τρόπο που επηρεάζει κι εμάς λιγουλάκι, έζησαν δανεική ζωή. ότι έμπαιναν μέσα σε καταστάσεις με δανεικά καπέλα και πλασματικό βιοτικό επίπεδο. αυτά δεν τα λέω για να γίνουμε οι επόμενοι αυτής της πολυσήμαντης ιερής τρέλας που πλασάρεται στις αγορές αλλά για να κάνουμε πολλές νέες αρχές. τέτοιες που δεν θα αφήνουν περιθώριο να εμπιστευόμαστε στο μυαλό μας και τη φαντασία μας ετικέτες, με βιαστικές αποφάσεις επειδή είδες ένα βιβλίο, οι οποίες στην τελική θα διαψεύσουν τις προσδοκίες μας, ή δεν θα μας δώσουν αυτά που ζητάμε. ο πόλεμος των συμβόλων και των ταυτοτήτων είναι πολύ μεγάλη τρέλα. για αυτό ακριβώς το λόγο χρειαζόμαστε μία πολύ περισσότερο προηγμένη αντιμετώπιση, που θα ξεκινάει από εμάς τους ίδιους και θα θεραπεύει τους πολέμους που έτυχε να αγκαλιάσουμε ως δήθεν ιδεολογία...

    ReplyDelete
  2. Να πω κι εγώ ότι δεν καταχράστηκαν οι ξένοι το δημόσιο χρήμα (βλέπε για παράδειγμα τις 90.000 συνάξεις σε ανύπαρκτα πρόσωπα που πλήρωνε το ΙΚΑ από την φορολογία όλων μας). Και πόσα άλλα.
    Εμείς όπως στρώσαμε θα κοιμηθούμε. Δυστυχώς.
    Τώρα αν οι ξένοι δεν θέλουν να κάνουν φιλανθρωπία και να μας δίνουν χρήματα χωρίς αντάλλαγμα, αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

    Και ναι, ήταν ωραίοι οι Ολυμπιακοί αγώνες. Ήταν τέλειοι. Απλά εκτίναξαν το δημόσιο χρέος στα ύψη. Κάναμε το γλέντι άλλα δανειστήκαμε. Κάποια στιγμή κάτι πρέπει να γίνει με τα χρέη.

    ReplyDelete
  3. Βασιλική πολύ θα ήθελα να ήμουν στην παρέα σας

    ΛΠ

    ReplyDelete
  4. Βασιλική πολύ θα ήθελα να ήμουν στην παρέα σας

    ΛΠ

    ReplyDelete
  5. Βασιλική, χρόνια πολλά! Είμαστε όντως μέσα σ' έναν πόλεμο αόρατο, και περισσότερο παρά ποτέ γίνεται αντιληπτό γιατί ο Χριστός κατονόμασε τον Μαμωνά ως επιλογή που αυτόματα αποκλείει τον Θεό. Η αποκλειστική μας προσήλωση στο "να περνάμε καλά" με όλες τις άνομες συνήθειές μας, με σπατάλη αλόγιστη και με εντελώς εγωιστικές επιδιώξεις, τελικά με μια αφροσύνη που λέει "Ουκ έστι Θεός", δεν μπορεί να είναι χωρίς συνέπειες. Όπως αν περιφρονήσει κανείς το νόμο της βαρύτητας και φερθεί σαν αν μην υπάρχει θα τσακιστεί στο έδαφος, έτσι και η περιφρόνηση του θεϊκού νόμου έχει τα φυσικά της αποτελέσματα. Κάνω λάθος;

    ReplyDelete
  6. Μεένλαε, αν και νομίζω πως είναι πολύ πιο σύνθετο το όλο ζήτημα, δε θα διαφωνήσω σε τίποτα μαζί σου.

    ReplyDelete
  7. Ανώνυμε/η, προφανώς και κάτι πρέπει να γίνει με τα χρέη, αλλά όπως δεν μπορούμε να κάνουμε με ξένα κώλυβα μνημόσυνα, δεν έπρεπε να κάνουμε "τέλειους" Ολυμπιακούς αγώνες, -επί του ρεαλιστικού αλλά και επί του συμβολικού- με δανεικά. Τώρα, αν όλο αυτό που προκύπτει και εξελίσσεται θα είναι και η λύση, έχω σοβαρές αμφιβολίες και επιφυλάξεις...

    ReplyDelete
  8. ΛΠ, ποιος ξέρει, μπορεί κάποια φορά να τύχει κι αυτό. Προς το παρόν καλό Σαββατοκύριακο!

    ReplyDelete
  9. Και βέβαια δεν κάνει λάθος Αντώνη μου... Και τι άλλο είναι ο Μαμωνάς από τις περιβόητες "αγορές", στις οποίες δίχως να το ξέρουμε, λίγο πολύ, συνειδητά ή ασυνείδητα, μάλλον όλοι μας είμαστε μέτοχοι; Τι να πω; Πραγματικά το μόνο που εύχομαι είναι ο Θεός να βάλει το χέρι του και να μας φωτίζει, να ξέρουμε πού πάμε, γιατί κατάφεραν να μας μπερδέψουν αφάνταστα.... Η Ιστορία του κόσμου έχει ζήσει πολύ πιο δραματικές στιγμές απ' αυτές που ζούμε εμείς σήμερα, ήταν όμως πολύ πιο ευανάγνωστες από τις δικές μας, κι αυτό σίγουρα κάτι σημαίνει που μας δυσκολεύει πολύ περισσότερο.... Καλό Σαββατοκύριακο!

    ReplyDelete
  10. Βασιλική το ζήτημα είναι τόσο πιο σύνθετο όσο και το να είσαι αρχιτέκτονας του Μεγάρου Μουσικής. όμως το να γνωρίζουμε που μιλάμε σε αντίθεση με τη συνθηματική επικοινωνία των ημερών νομίζω λέει πολλά...

    ReplyDelete
  11. και για να συμφωνήσω με τους Θεϊκούς νόμους και το παράδειγμα του Χριστού, σήμερα προσπαθούμε να κάνουμε έναν αρχιτέκτονα να παριστάνει το ζητιάνο...

    ReplyDelete
  12. καλημερα αυτο που πιστεύω ειναι πως αυτό που θέλουν να καταφέρουν ειναι να μας σκοτίζουν να μας μπερδεύουν για να ειμαστε σε σύγχυση και μόνο η αλήθεια σώζει ας προσευχηθούμε να είμαστε πάντα στο φώς.οΆγιος ας μεσιτεύσει στο Θεό να ειμαστε συνέχεια στο δρόμο Του.
    πολλές ευχές
    Αγγελική απο Πάτρα

    ReplyDelete
  13. Γεια σου Αγγελικούλα μου! Καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε!

    ReplyDelete

Σχόλια