Παραπέμπω στην διεύθυνση του blog: "το άρωμα του τραγουδιού", εις μνήμην του Ευγένιου Σπαθάρη: http ://toaromatoutragoudiou.blogspot.com
Ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του.
Παραπέμπω στην διεύθυνση του blog: "το άρωμα του τραγουδιού", εις μνήμην του Ευγένιου Σπαθάρη: http ://toaromatoutragoudiou.blogspot.com
Μια ευλογημένη ζωή, ένας σπουδαίος άνθρωπος, που έκανε τη ζωή τέχνη!
ReplyDeleteΈγραφε στην αναφορά του Γκρέκου, ο Καζαντζάκης, πως είναι αδικία να ξεπέφτει ο άνθρωπος.. Πως εκεί που περπατά, πρέπει να κεραυνοβολείται και να πεθαίνει... Νομίζω, πως ακόμη και το τέλος του μεγάλου δημιουργού, απαλαγμένο από τον πόνο του ξεπεσμού, ευλογημένο ήταν.
Καλησπέρα!
Καλό του ταξίδι...
ReplyDeleteκαλησπέρα Βασιλική μου...
Σ' ευχαριστώ γλυκέ Νικόλα για το σχόλιό σου. Αναπαυμένος να είναι.
ReplyDeleteΆκρη δεν έχει ο ουρανός, ακούω τώρα Αρτάνίς μου και μια σκονίτσα άστραψε πάνω στην οθόνη του υπολογιστή και χαμογέλασα... Φιλιά!
ReplyDeleteΣκέφτομαι πως ο άνθρωπος είναι να περάσει όλες τις δοκιμασίες..
Μπράβο για την ευαίσθητη επιλογή σου Βασιλική! Κλασσικός, πια, θεατράνθρωπος συγκίνησε μικρούς και μεγάλους, χάρισε γέλιο και ανεμελιά, σχολίασε μια ολόκληρη εποχή και ένα ολόκληρο λαό σε διαχρονική πορεία. Παράδειγμα: το γνωστό του moto: "...θα φάμε, θα πιούμε, και νηστικοί θα κοιμηθούμε..." εκφράζει όσο ποτέ την εποχή μας.
ReplyDeleteΟ Θεός να τον αναπαύει στο Θέατρο -όχι των σκιών- αλλά του Φωτός.
Θέατρο σκιών!!Κι εκείνος να βασιλεύει, στις σκιές μας ..και να τις καθαγιάζει, να τις μετουσιώνει, σε τέχνη, σε γέλιο, σε αποδοχή..Καλό του ταξίδι
ReplyDeleteΑ ρε Μπάμπη, είσαι κι εσύ του φινάλε! Να μας ζήσεις να σε χαιρόμαστε! Θέατρο φωτός... το κλέβω...
ReplyDeleteCarpie Diem τέτοιοι άνθρωποι μας παραδίδουν την σκυτάλη όταν φεύγουν, μετά από τόσα μαθήματα που μας έκαναν! Σ' ευχαριστούμε για το ωραίο σχόλιο και καληνυχτούδια!
ReplyDeleteΗ φωνή του θ' αντηχεί πάντα στ' αυτιά μας. Ακούγαμε κι άλλους, αλλά αυτόν είχαμε ταυτίσει με τον αγαπημένο μας ήρωα. Τρέχαμε στα ραδιόφωνα ν' ακούσουμε ξανά και ξανά τις ιστορίες που ζωντάνευε και ποτέ δεν τις χορταίναμε. Και οι ασπρόμαυρες σκιές στην τηλεόραση ήταν το ίδιο ζωντανές με αυτές στις παραστάσεις.
ReplyDeleteΝα βρει εκεί ψηλά η ψυχή του τη χαρά που χάρισε.
Έστι είναι όπως τα λες φίλε μου... Καλό ήσυχο, γλυκό βραδάκι! Και καλό ξημέρωμα!
ReplyDelete