Labels

Thursday, September 4, 2008

Το ωραιότερο της ζωής μου ταξίδιον


Οι σοφοί άνθρωποι λένε πως όταν είναι αναπαυμένη η καρδιά του ανθρώπου όπου και να βρίσκεται, σε όποιον τόπο κι αν διάγει τον βίο του, είναι καλά. Ωστόσο αν δεν έχεις φτάσει ακόμα στην άκρη του δρόμου που σε κάνει σοφό, εκεί που η σκόνη των εντυπώσεων μετασχηματίζεται σε εμπειρία γόνιμη και καρποφόρα, διαπιστώνεις πως άλλοι τόποι σε ωφελούν και άλλοι όχι.
Άλλοι αναπαύουν την καρδιά σου τροφοδοτώντας την ομορφιά, κάλλος απαράμιλλο που σε καθαρίζει σαν βάφτιση. Και άλλοι που σε κουράζουν. Υπερβαίνουν τον αγώνα σου, τις δυνάμεις σου, τις αντοχές σου.

Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Άλλους αρκεί να τους κοιτάς. Κάθεσαι πλάι τους με σταυρωμένα τα χέρια και είσαι ήδη μέσα στην ζεστή αγκαλιά τους που σε παραμυθεί για όλα τα απαρηγόρητα, μήτρα αγάπης που σε συνδέει απευθείας με τον λώρο της Xάριτος. Και άλλους από τους οποίους απομακρύνεσαι καθώς σου φράζουν τον δρόμο που επέλεξες προτιμώντας συχνά την μοναξιά καθώς το πρόσωπό της είναι κάποτε τρυφερότερο από την καρδιά τους.

Η Τοσκάνη είναι από τους τόπους που σε οδηγούν κατευθείαν στην ουσία της ύπαρξής σου, δηλαδή στο φως. Η φυσική της ομορφιά δεν έχει τίποτα το εξωτικό και παράδοξο. Ίσως τίποτα το εντυπωσιακό που να μην παραπέμπει ήδη σε γνωστές εικόνες αποθηκευμένες στη μνήμη. Έχει την απλότητα ψυχής αγαθής. Σώμα καλλίγραμμο νωχελικά γερμένο στη γη, ίδιο γλυπτό κόρης του Χαλεπά στο ανάκλιντρο. Μισοσκεπασμένο αμπελώνες υφασμένους την μέριμνα, την υψηλή τέχνη και το μεράκι, κι αλλού γυμνό, αφού θερίστηκε το σιτάρι και σε μπάλες τώρα τα άχυρα περιμένουν υπομονετικά της σειρά τους.

Τα μαλλιά της κόρης συστάδες από καλοχτενισμένα κυπαρίσσια μαγνητισμένα από τα νέφη. Αραιά και που κοσμούν το σώμα πύργοι και κάστρα, από αιώνες τώρα ίχνη αφής ερωτικής αρχόντων, εραστών της ομορφιάς.

Λόφοι ατέλειωτοι. Καμπύλες ανοιχτές, γραμμές που σε τυλίγουν ρούχο χυτό γενναιόδωρο. Λόφοι στα μέτρα σου τα ανθρώπινα. Και λίγο παραπάνω. Να τα υπερβείς με προσπάθεια.
Λόφοι τοιχώματα της χωμάτινης βάρκας που ξαπλώνεις παιδί στην κοιλιά της να δεις προστατευμένο τη νύχτα τ’ άστρα. Θαρραλέο να δεις τη μέρα, που δεν είσαι ένα παιδί μοναχό σε μια χωμάτινη βάρκα για ένα άγνωστο ταξίδι.

Η βάρκα αυτή μητρικά σε κρατά. Προσεύχεται για σένα: να μη χαθείς. Σου μαθαίνει απ’ την αρχή το ‘Πάτερ ημών’. Την πίστη σου μαθαίνει στα θαύματα Εκείνου που χέρι αγάπης έπλασε το σώμα της και το δικό σου. Την ελπίδα πως η βάρκα του κόσμου οδηγεί σε λιμάνι αιωνίως απάνεμο. Την αγάπη που είναι αμπελώνας μόχθου μεγάλου μέχρι να φτάσεις να κεράσεις το κρασί της στα διψασμένα χείλη.


Η Τοσκάνη είναι γυναίκα. Μητέρα είναι. Νέα και παλιά. Έφηβη και γραία. Ξεκουράζει, παρηγορεί, πλουτίζει τον διαβάτη και τον ενδυναμώνει. Κοιμίζει τις αγωνίες του. Τους εφιάλτες του χαϊδεύει. Ξορκίζει τις λύπες. Χαράματα τον ξυπνά βαφτισμένο στην ομορφιά.

Στην αγάπη του Δημιουργού της που έπλασε το ευλογημένο κορμί της. Στην διακριτική παρουσία του ανθρώπου που το διακόσμησε με ευγενική διάκριση για να το κάνει να καρπίσει δώρα εφάμιλλα του κάλλους του σαν το Vino Nobile Montepulcano.




Καλό φθινόπωρο!

ΥΓ. Για να σας αποζημιώσω για την μακρά απουσία μου σας έβαλα και δύο μουσικές από την χειμερινή συναυλία μας στο Πλατώ: το 'Στοιχηθείτε' του Θανάση Τσίτσαρη και το 'Γύρνα φτερωτή του μύλου' του Μάνου Χατζιδάκι.
Παίζουν: Γιώργος Κοκκινάκης-πιάνο, Θανάσης Τσίτσαρης-τσέλο, Κυριάκος Καλαϊτζίδης-ούτι και στη φωνή η γράφουσα. Live είναι, δεν έχει και πολύ καλή απόδοση, αλλά νομίζω πως δεν πειράζει και τόσο...

20 comments:

  1. Τοσκάνη...
    Δεν έχω λόγια για αυτή τη περιοχή..υπέροχη..
    Να είσαι καλά! Καλό φθινόπωρο

    ReplyDelete
  2. ωραιο το blog σας, το παρακολουθω.. χαιρετισμους απο Λεωνιδιο!

    ReplyDelete
  3. Καλά ταξίδια με καρπούς και ομορφιά.

    ReplyDelete
  4. Καλή σου μέρα με ταξίδι τη ζωή!!!
    Καλό φθινόπωρο!!!

    ReplyDelete
  5. Είναι πολύ ωραίο να βλέπουμε το κόσμο μέσα από τα ματιά σου, όχι γιατί μας περιγράφεις εικόνες και τοπία αλλά επειδή εγείρεις όλες τις αισθήσεις μας.
    Μου άρεσε πολύ το βιβλίο σου , ιδιαιτέρα το κομμάτι με τους καθρέφτες , για του τυφλούς και την προστάτιδα τους που τιμούμε στις 26 Ιουλίου , για την Αγία. Βάρβαρα .,και άλλα που θα ήθελα να αναφέρω.
    Στη Θεσσαλονίκη είχα βρεθεί για καμιά 20 ημέρες το Σεπτέμβριο του 89 και ήταν για μένα πολύ ευχάριστο οι εικόνες που μου ανακάλεσε η αναφορά σου για χαρακτηριστικά σημεία και δρόμους της πόλης .
    Βεβαία για τα υπόλοιπα ταξίδια σου βασίστηκα στις περιγραφές σου .
    Ακόμη καλύτερη είναι η περιγραφή σου για πρόσωπα και μου άρεσε πολύ η αναφορά σου στον πολύκαρπο που είχα διαβάσει και σε πόστ σου.
    Γενικά μου άρεσε που στις περιγραφές του βιβλίου σου δεν βασιζόσουν μονό σε εικόνες αλλά σε όλες τις αισθήσεις και τα συναισθήματα.
    εγώ πάντως θα περιμένω και το επόμενο βιβλίο σου γιατί νομίζω ότι σε αυτό δεν εξάντλησες τις δυνατότητες σου ούτε και την δικιά μας όρεξη.

    Να θεωρήσω με αυτό το ποστ ότι ξεκινάει η συνέχεια ?

    Χωρίς βεβαία να είμαι και ειδικός πολύ εμπνευσμένα βρήκα και τα δυο παραμύθια σου. Βεβαία εμένα πιο πολύ μου άρεσε το παραμύθι της μουσικής

    Καλό Φθινόπωρο

    ReplyDelete
  6. καλημερα..ομορφες εικονες..ο σεπτεβρης μου θα ξεκινησει με την αγορα του βιβλιου σου..
    καλοταξιδο να ειναι το φθινοπωρο σου..

    ReplyDelete
  7. Ευχόμεθα,
    να μην είναι και το μόνον...
    ..καλό σας βράδυ...
    ..με το καλό και σ' άλλα...

    ReplyDelete
  8. Τι όμορφο ταξίδι! Τι θελκτική περιγραφή! Πάντα καλά και καλλίκαρπα ταξίδια!

    υ.γ. Συγχαρητήρια για το βιβλίο. Καλή του πορεία!

    ReplyDelete
  9. Τυχερούλα!

    Δεν είναι μόνο η ομορφιά του τοπίου,είναι και η δική σου περιγραφή που το ομορφαίνει ακόμη περισσότερο.

    ReplyDelete
  10. Πανέμορφα τα δώρα που μας έφερες απ' το ταξείδι κι εξ ίσου όμορφο το αμπαλάρισμα της περιγραφής σου.
    Καλό φθινόπωρο

    ReplyDelete
  11. Roadartist μου
    εκεί μας βλέπω να κατασκηνώνουμε σε λίγα χρόνια...
    Καλό φθινόπωρο!

    ReplyDelete
  12. leonidiog
    ευχαριστώ για την παρακολούθηση!
    Θα σας επισκεφτώ μόλις πάρω μια ανάσα! Χαιρετισμούς στο Λεωνίδιο!

    ReplyDelete
  13. Άστιά μου,
    να ταξιδεύουμε, να ταξιδεύουμε, να ταξιδεύουμε! Με ανοιχτή καρδιά και μάτια! Για να πλουτίζουμε!

    ReplyDelete
  14. onisimος
    με τα ταξίδια και ζούμε καλύτερα και θα αποχαιρετίσουμε καλύτερα όταν θα έρθει η ώρα να πούμε το οριστικό αντίο...

    ReplyDelete
  15. Ανώνυμε
    που επειδή είσαι ο μόνος ανώνυμος σ' αυτό το μπλογκ, σε θεωρώ επώνυμο,
    πρέπει να σου πω πως εξαιτίας σου ανέβασα το ποστ για την Ραβέννα, που δεν το είχα στο πρόγραμμα και γι' αυτό έβαλα και πολλές φωτογραφίες ώστε να πάρεις μια γεύση από τον τόπο αυτόν που τον διάβασες κιόλας στο βιβλίο. Σου το αφιερώνω, λοιπόν, το επόμενο ποστ.

    Κοίτα τώρα να δεις...
    Έκανα ένα νέο αρχείο στην επιφάνεια εργασίας που λέγεται: Νέο Τέμπο. Αυτό όμως δεν σημαίνει τίποτα. Δεν γράφω βάση προγράμματος ή σχεδίου ποτέ. Οπότε μην ποντάρεις. Γράφω όταν έχω να γράψω. Και γράφω διάφορα άλλα πράγματα γιατί με ενδιαφέρει να κοιτάζω και αλλοιώς και να αλλάζω και ύφος γραφής όσο και ενδιαφέροντα. Αυτό που γράφω τώρα δεν έχει καμιά σχέση με αυτά που διαβάζεις εδώ. Είναι, ας πούμε, πιο 'καθαρή' λογοτεχνία. Αλλά αφού σου άρεσε το κεφάλαιο με τους τυφλούς αυτό μάλλον θα σε κλέψει τελείως... Έχω ακόμα δουλειά πολλή και γι' αυτό κρατώ μια μικρή επαφή με τον ιντερνετικό χώρο και το μπλογκ.
    Σ' ευχαριστώ πολύ, όχι μόνο που διάβασες τα βιβλία, αλλά και γιατί μπήκες στον κόπο να μου γράψεις τόσο αναλυτικά και όμορφα. Τέτοια σχόλια βοηθούν και ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα μέσα μας.
    Να είσαι κάλά και να μας επισκέφτεσαι όταν μπορείς. Μου έδωσες χαρά και σου εύχομαι να έχεις κι εσύ χαρά και χάρη!

    ReplyDelete
  16. Κατερίνα
    σ' ευχαριστώ για τις ευχούλες σου και για την τιμή που μου κάνεις να ξεκινήσεις έτσι τον Σεπτέμβρη σου. Ελπίζω να σε ενθαρρύνει για τον χειμώνα που πλησιάζει...

    ReplyDelete
  17. Aerapatera,
    βλέπεις πόσο γρήγορα πιάνουν οι ευχές σου... μόλις ευχήθηκες, νά 'οου και η Ραβέννα... εύχου, εσύ, λοιπόν, κι έρχονται κι άλλα... σ' ευχαριστώ που ήρθες... χρυσό φθινόπωρο σου εύχομαι...

    ReplyDelete
  18. Π.Κ
    σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και αντεύχομαι ένα γλυκό φθινόπωρο γεμάτο δημιουργίες!

    ReplyDelete
  19. 7 demonς
    σε σκεφτόμουν τελευταία ξέρεις. Ελπίζω να ανταμώσουμε τουλάχιστον στην παρουσίαση του βιβλίου...
    Να είσαι καλά βρε φάτσα! Καλό φθινόπωρο!

    ReplyDelete
  20. Sot
    χαίρομαι με τη χαρά σας, το ξέρεις!
    Όλα καλά να είναι, γεροί να είμαστε και να μοιραζόμαστε τις ομορφιές!
    Καλή χρονιά!

    ReplyDelete

Σχόλια